11 Олардан кумюш ве алтын ал да, таджлар яп ве Ехоцадакънынъ огълунынъ, баш руханий Ехошуанынъ башына къой.
РАББИ манъа Мелегининъ огюнде тургъан баш руханий Ехошуаны ве оны къабаатламакъ ичюн сагъ тарафында тургъан Къабаатлайыджыны косьтерди.
Эй, Аллам, куньдюзлери Сени чагъырам, амма Сен манъа джевап бермейсинъ, геджелери де Сени къыдырам, лякин раат оламайым.
Келинъиз, эй, Сион къызлары, Сулейман падишагъа бакъынъыз! Онынъ башында – гузель тадж! Юреги ичюн къуванчлы кунюнде, Сулейман эвленген кунюнде онынъ анасы онъа бу таджны кийдирди!
Онынъ козьлери алевленген атеш киби. Башында чокъ таджы бар. Устюнде Озюнден башкъа ич кимсе бильмеген бир ад язылгъан.
Даа бойле деди: – Башына темиз бир сарыкъ сарынъыз. Онъа урба кийдирдилер ве башына темиз сарыкъ сардылар. РАББИнинъ Мелеги де янында тура эди.
Падиша Дарьявешнинъ падишалыгъынынъ экинджи йылында, алтынджы айнынъ биринджи куню Хагъгъай пейгъамберге РАББИден бойле хабер кельди. О, Ехуда акимине Шеалтиэлнинъ огълу Зеруббавелге ве баш руханийге Ехоцадакънынъ огълу Ехошуагъа шуны айтты:
Башына чалманы кийдирди, чалманынъ огюнден алтын тахтачыкъны, яни Азизлик Таджыны пекитти. Бу, РАББИнинъ Мусагъа буюргъаны эди.
Темиз алтындан Азизлик Таджы ичюн тегиз тахтачыкъ япып, онынъ устюне, тамгъа устюне оюлгъаны киби, «РАББИнинъ азизлиги» сёзлерини ойдылар.
Амма коремиз ки, Иса мелеклерден бираз вакъыткъа ашагъы олды, Алланынъ эйилигинен О, эписи адамлар ичюн ольди, ве сонъ, олюм азабыны чеккени ичюн, О, шурет ве урьмет таджыны кийди.
РАББИ Ехуданынъ акими Шеалтиэл огълу Зеруббавелнинъ рухуны, баш руханий Ехоцадакъ огълу Ехошуанынъ рухуны ве бутюн къалгъан халкънынъ юрегини котерди. Олар келип, озь Алласынынъ, Ордулар РАББИсининъ Эвинде ишни башладылар.
Амма РАББИ дей: «Шимди къуветли ол, Зеруббавел! Сен де, Ехоцадакънынъ огълу Ехошуа, баш руханий, къуветли ол! Бу ернинъ бутюн халкъы, къуветли олунъыз ве ишке башланъыз! Мен сизлернен!» Бу – Ордулар РАББИсининъ сёзлери.
Ёцадакънынъ огълу Ешуа, онынъ руханий олгъан агъа-къардашлары, Шеалтиэлнинъ огълу Зеруббавел ве онынъ агъа-къардашлары бардылар ве Исраиль Алласынынъ къурбан ерини къурдылар. Анда, Алланынъ адамы Мусанынъ Къанунында язылгъаны киби, къурбанларны бутюнлей якъаджакъ эдилер.
Башына чалманы кийдир, чалманынъ устюне Азизлик Таджыны пекит.
Мен бакъсам, бир беяз атны, устюнде яйы олгъан атлыны корьдим. Онъа бир тадж берильген. О, енъиджи олып, душманларны енъмеге чыкъты.
Давут аммонлыларнынъ падишасынынъ башындан таджыны алды – онынъ агъырлыгъы 30 килогъа якъын эди, къыйметли ташлары да бар эди, – ве озюнинъ башына кийди. Шеэрден башкъа чокътан-чокъ мал-мульк алды.
Шу ачылды: руханийлернинъ огъулларындан ят апайларгъа эвленгенлер шулардыр: Ёцадакънынъ огълу Ешуанынъ огъулларындан ве онынъ агъа-къардашларындан – Маасея, Элиэзер, Ярив ве Гедалья.
Таджлар исе, РАББИнинъ Сарайында эслетме оларакъ, Хелемге, Товьягъа, Едаягъа ве Цефаньянынъ огълу Хенге берильсин.