Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Зекерья 13:7 - Мукъаддес Китап

7 – Эй, къылыч! Меним чобаныма, Манъа якъын адамгъа къаршы котериль! – дей Ордуларнынъ РАББИси. – Чобанны ур да, къойлар тараф-тараф къачсын. Мен кичик къозуларгъа къаршы чыкъаджагъым.

Gade chapit la Kopi




Зекерья 13:7
76 Referans Kwoze  

‌Иса шегиртлерине: – Сиз эпинъиз ёлдан уруладжакъсыз. Языда шойле язылгъан: Чобанны урып йыкъсам – къойлар да дагъытыладжакъ.


‌Шу арада Иса шегиртлерине: – Бу гедже эпинъиз Меним ичюн ёлдан уруладжакъсыз. Языда шойле язылгъан: Чобанны урып йыкъсам – сюрюдеки къойлар да дагъытыладжакъ.


Чобан айванларны бакъкъаны киби, о, адамларны бакъаджакъ: къозуларны къолунен топлайджакъ, оларны багърына басаджакъ, ана-къойларны зорламайып алып кетеджек.


– Мына, ойле вакъыт келеята ве энди кельди ки, эр биринъиз озь тарафынъызгъа къачаджакъсыз, ве Мен бир Озюм олып къаладжагъым. Амма Мен ялынъыз дегилим, чюнки Баба Меннен берабер.


О вакъытта эписи, Исаны къалдырып, къачып кеттилер.


Меним къулум Давут оларнынъ падишасы, эписининъ бир чобаны оладжакътыр. Олар Меним къарарларыма коре яшайджакълар, низамнамелеримни беджереджеклер.


Соймакъ ичюн айырылгъан, керчектен де заваллы къойларнынъ чобаны олдым. Озюме эки таякъ алдым, бирини – Мерамет деп, башкъасыны – Бирлик деп адландырдым. Оларнынъ ярдымынен къойларны бакътым.


Сен де, Вифлеем-Эфрата, Ехуданынъ баш шеэрлери арасында кичик олсанъ да, сенден Мен ичюн Исраильнинъ Башлыгъы чыкъаджакъ. Онынъ тамырлары заманларнынъ башындан, эбедийликтен келип чыкъа.


– Мен – Альфа ве Омега, Башланув ве Сонъ, – дей Рабби-Тааля. – Мен барым. Эвельде бар эдим, энди де келеятам. Мен – Къудретли Аллам.


Вай-вай-вай, РАББИнинъ къылычы, не заман ятышаджакъсынъ? Къынынъа къайтып, вазгеч ве тынчлан!


О вакъытта, Баш Чобан коктен пейда олгъанда, сизлер эбедий шурет таджыны аладжакъсынъыз.


Месих де бир кере гуналарымыз ичюн азап чекти. Сизни Аллагъа якъынлаштырмакъ ичюн, инсафлы олгъан инсафсызлар ичюн къыйналды. Онынъ бедени ольдюрильди, Рухнынъ ярдымынен исе О, тирильди.


Эбедий васиетнинъ къанына бакъып, къойларынынъ буюк Чобаны, Раббимиз Исаны олюлерден тирильткен, тынчлыкъ-аманлыкъ берген Алла,


Месихнинъ ярдымынен Алланынъ огюнде инсафлы сайылайыкъ деп, Алла гуна бильмеген Месихни гуналарымыз ичюн къурбан оларакъ кетирди.


Мен ве Бабам – бирмиз.


Бабам Манъа эр шейни берди. Бабадан башкъа кимсе Огълуны бильмей. Огълундан башкъа эм де Огълу ачмагъа истеген адамдан гъайры кимсе Бабаны бильмей.


РАББИ-Таалям бойле дей: – Соймакъ ичюн айырылгъан къойларны отлат.


О, келип, РАББИнинъ кучюнен, Алласынынъ, РАББИнинъ шуретли Адынен халкъына чобанлыкъ япаджакъ, олар тынчлыкъ ичинде яшайджакълар, Онынъ буюклиги дюньянынъ четлерине етеджек.


Бабанынъ олгъан эр шейи Менимкидир. Ана шу себептен, О, Менден эшиткен шейлерни сизге ачыкъ-айдын этеджек, дейим.


Иса онъа шойле джевап берди: – Мени севген адам сёзюмни тутаджакъ, ве Бабам оны севеджек. Биз онъа келип, онен яшайджакъмыз.


– Юреклеринъиз сыкъылмасын. Аллагъа иман этесиз, Манъа да иман этинъиз!


Эгер Онынъ ишлерини япсам, Манъа инанмасанъыз да, ишлериме инанынъыз. Сонъ билирсиз ве инанырсыз ки, Баба Менде ве Мен Бабада олам.


Иса оларгъа: – Сизге керчектен догърусыны айтам: Ибраим даа олмаздан эвель, Мен Барым, – деди.


Шунынъ ичюн, адамларнынъ эписи Бабаны урьмет эткени киби, Огълуны да урьмет этсинлер. Огълуны урьмет этмеген адам исе Оны ёллагъан Бабаны да урьмет этмей.


Ве ким бу адий ве кучюк адамларнынъ бирисине, о – Меним шегиртим олгъаны ичюн, бир мешребе сув берсе, сизге догърусыны айтам: о, мукяфатсыз къалмаз.


«Бакъынъыз, къыз юклю олып, огъул догъаджакъ, Адыны Иммануэл къояджакълар». Иммануэл – «Алла бизнен» демектир.


Сен исе, инсан огълу, пейгъамберлик эт де, айт: РАББИ-ТААЛЯ аммонлылар акъкъында ве оларнынъ акъаретлери акъкъында шойле дей: Къылыч, къылыч соймакъ ичюн къынындан чыкъарылгъан, ёкъ этмек ичюн темизленип, яшын киби парылдай!


Бизге бир Бала догъды, бизге бир Огъул берильди! Омузлары устюне акимиет къоюлды. Онъа «Аджайип», «Насиатчы», «Кучьлю Алла», «Эбедий Баба», «Аманлыкъ Падишасы» дейджеклер.


Дюнья падишалары баш котерелер, башлыкълары бирлешип, акъыл танышалар, РАББИге ве Онынъ Месихине къаршы чыкъалар:


Сонъ манъа бакъып, деди: – Эр шей ерине кельди! Мен – Альфа ве Омега, эр шейнинъ Башы ве Сонъу. Сувсагъан адамгъа яшайыш чокърагъындан бедава сув берерим.


Ер юзюнде яшагъанларнынъ эписи, адлары дюнья яратылгъанындан берли къурбан кетирильген Къозунынъ яшайыш китабына язылмагъанлар, айвангъа ибадет этеджек.


Онынъ балаларыны ольдюреджегим, ве о вакъытта бутюн иманлылар джемиетлери биледжеклер ки, Мен адамларнынъ эм акъылларыны, эм юреклерини сынайым, эр биринъизге озь ишине коре береджегим.


Оны корьгенимнен, аякълары астына олю киби йыкъылдым. О, онъ къолуны устюме къойып, бойле деди: – Къоркъма! Мен Биринджи ве Сонъкидирим.


О: – Корьгенлеринъни китапкъа яз ве Кучюк Асиядаки еди иманлыларнынъ джемиетине: Эфес, Смирна, Пергам, Тиатира, Сарда, Филадельфия ве Лаодикея шеэрлерине ёлла, – деди.


О, бизим гуналарымыз ичюн одев олды. О, тек бизим гуналарымыз ичюн дегиль, бутюн дюньянынъ гуналары ичюн одев олды.


О, табиатынджа Алла олып, Аллагъа тенъ олгъаныны къаттыдан тутмакъ керек фикирде олмады,


Месих биз ичюн лянет олды ве бизни Къанун лянетинден сатын алып къуртарды. Бу акъта язылгъан ки, теректе эр бир асылып къалдырылгъан адам лянетлидир.


Озь Огълуны аджымагъан, Оны эпимиз ичюн олюмге берген Алла Онен берабер бизге эр шейни бермезми?


Алла эвельден къарар чыкъаргъаны ве эвельден бильгени киби, Иса сатылгъан эди, ве сиз адалетсиз адамларнынъ къолунен Оны хачкъа мыхлап ольдюрдинъиз.


Эртеси куню Ягъя Исанынъ якъынлашкъаныны корип, шойле деди: – Мына Алланынъ Къозусы! О, Озюне дюньянынъ гунасыны ала.


Бу кучюклерден бирисини ёлдан ургъанындан коре, онынъ бойнуна дегирмен ташыны асып, денъизге атылгъаны о ичюн яхшыджа олур эди.


Эй, аз олгъанлар, къоркъманъыз! Сизге Падишалыкъны багъышламакъ – Бабанъызнынъ истегенидир.


– Лякин буларнынъ эписи, Пейгъамберлернинъ Язылары беджерильмеси ичюн, олды. О вакъытта эписи шегиртлери Исаны къалдырып, къачып кеттилер.


Ойле де Коклердеки Бабанъыз бу кучюклерден бирисининъ биле ольгенини истемей.


Бакъынъыз, бу кучюклерден бирисини биле ред этменъиз. Мен сизге айтам: оларнынъ мелеклери эр вакъыт Меним Коктеки Бабамнынъ огюнде туралар.


О куню васиетим бозулды, ве Мени беклеген заваллы къойлар бу, РАББИнинъ сёзю олгъаныны анъладылар.


О куню РАББИ агъыр, буюк ве къавий къылычынен ливьятанны – къачкъан йыланны ураджакъ, ливьятанны – бургъучлангъан йыланны джезалайджакъ, денъиз аждерханы ольдюреджек.


Къолумны санъа къаршы узатып, кумюшни ириткен киби, сени иритирим, къошмалардан сени арындырырым.


Олюм келе! Келе олюм! Сенинъ сонъунъ кельди! Бакъынъыз, о, кельди!


Исраиль топрагъына бойле айт: РАББИ шойле дей: Бакъ, Мен санъа къаршы чыкъаджагъым, къындан къылычымны чыкъараджагъым ве сенинъ догъру адамларынъны да, яман адамларынъны да ёкъ этеджегим.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite