Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Зекерья 12:10 - Мукъаддес Китап

10 Давутнынъ союна ве Ерусалимде яшагъанларгъа исе мерамет ве ярдым рухуны ёллайджагъым. Олар Онъа, озьлери тешип ольдюрген инсангъа бакъаджакълар ве Онынъ ичюн, бирден-бир ольген огълу артындан агълагъанлар киби, агълайджакъ, ольген биринджи догъгъан балагъа киби янаджакъ.

Gade chapit la Kopi




Зекерья 12:10
39 Referans Kwoze  

Мына, О, булутларнен келе! Оны эр бир козь корер, Онынъ беденини хачкъа мыхлагъанлар да Онъа бакъар. Дюньянынъ бутюн къабилелери Онынъ ичюн гъамнен агълайджакъ. Эбет, бойле оладжакъ! Амин.


Олардан бир даа юзюмни сакъламайджагъым, лякин Рухумны Исраиль халкъына тёкеджегим, – дей РАББИ-ТААЛЯ.


Эй, халкъымнынъ къызы! Чувал токъумасына сарыл, тозгъа йыкъыл. Бирден-бир огълунъны джойгъан киби, аджджы-аджджы агъла; гъайып этиджи бизге апансыздан келеджек.


О, Алланынъ къудретинен юксельтильгенден сонъ, Бабанынъ вадеси боюнджа Мукъаддес Рухны алып, бизге ягъдырды. Шимди сизлер буны корип, эшитип турасыз.


Эр тюрлю дува ве ялварувларнен, эр вакъыт Рухнен дува окъунъыз. Буны акъылынъызда тутып, бутюн азизлер ичюн эр вакъыт гъайретнен ялварынъыз.


Биз кучьсюз олгъанымызда, бизге Рух ярдым эте. Биз насыл ве не акъкъында дува окъумакъ кереклигини бильмеймиз, амма Рухнынъ Озю инъильдеп, айтылмагъан сёзлернен биз ичюн Алланы чагъыра.


Сизлер Алланынъ Рухуны алып, кене къоркъуда яшагъан къуллар олмадынъыз. Лякин сиз Рухуны алып, огъуллар олдынъыз. Бу Рухнен биз Аллагъа «Бабамыз!» деймиз.


О вакъытта кокте Инсан Огълунынъ бельгиси пейда оладжакъ. Ер юзюндеки эписи миллетлер окюр-окюр агълайджакълар, коктеки булутлар устюнде къудрет ве буюк шан-шурет иле келеяткъан Инсан Огълуны кореджеклер.


Байрамларынъызны агълавгъа айландыраджагъым, эписи тюркюлеринъизни дженазе иляхийлерине чевиреджегим. Эр кесни чувал урбасы киймеге меджбур этеджегим, эр кеснинъ баш сачлары тыраш оладжакъ. О куню бирден-бир огълунынъ артындан агълагъанлар киби оладжакъсынъыз. Бу кунни сонъуна къадар аджджы япаджагъым.


Буны япкъанда, иман башлыгъына, иманымызны къусурсыз япкъан Исагъа козь тикейик. О, къуванчкъа ляйыкъ олса да, масхаралыкътан къачмайып, хач устюндеки олюмге кетти ве Алла тахтынынъ онъ тарафында ерлешти.


Мен лафымны башлагъанымнен, устюмизге энген Мукъаддес Рух оларнынъ устюне де энди.


Пётрнен кельгенлер Исагъа инангъан сюннет этильген еудийлер эди. Олар Мукъаддес Рух башкъа халкъларнынъ устюне энгенини корип, шашып къалдылар,


Мына, сонъки куньлерде бойле шей оладжакъ, – дей Алла: – Мен эписи адамларнынъ устюне Озь Рухумны ягъдыраджагъым. Сизинъ огъул ве къызларынъыз пейгъамберлик япаджакълар, йигитлеринъиз руялар кореджеклер, къартларынъыз беджериледжек тюшлер кореджеклер.


– О куньлерде ве о заманларда, – дей РАББИ, – Ехуда огъулларынен берабер Исраиль огъуллары келеджек, агълап-сызлап юреджеклер, РАББИни, оларнынъ Алласыны, къыдыраджакълар.


Агълай-агълай келеджеклер, мерамет этип, оларны алып кетиреджегим, сув бою дос-догъру ёлдан алып келеджегим, сюрюнмезлер. Мен – Исраильнинъ бабасыдырым, Эфраим – биринджи догъгъан баламдыр.


Бойле ал чокъкъа сюреджек, амма сонъундан устюмизге юкъарыдан Рух энеджек, сахра багъ-багъчагъа чевириледжек, багъча да орман киби юксек оладжакъ.


Сизлер исе, севгилилерим, азизден-азиз иманынъызда осьмеге бири-биринъизге ярдым этинъиз, Мукъаддес Рухнен дува окъунъыз,


Бу сёзлерни эшиткенлер юреклерине окъ санчылгъан киби олдылар, Пётр ве башкъа эльчилерге: – Дин къардашларымыз, биз не япайыкъ? – дедилер.


Меним опькеме къулакъ асынъыз, сонъ мен сизге озь рухумны тёкеджегим, сёзлеримни айтаджагъым.


О дакъкъада Исанынъ онъа: «Хораз къычырмаздан эвель, сен учь кере Менден вазгечеджексинъ», – деген сёзлери Пётрнынъ эсине тюшти. Тышкъа чыкъып, о окюр-окюр агълады.


Эртеси куню Ягъя Исанынъ якъынлашкъаныны корип, шойле деди: – Мына Алланынъ Къозусы! О, Озюне дюньянынъ гунасыны ала.


Мен бабамнынъ севимли огълу эдим, анамнынъ бирден-бир баласы.


Эй, дюньянынъ дёрт тарафындакилер! Манъа айланынъыз ве къуртулыш тапынъыз. Мен – Алла! Башкъасы ёкъ!


Ёлдан урулгъанымдан сонъ тёвбе эттим, акъыл огретильгенимден сонъ озюмни янбашымдан урдым; масхара олдым, ашаландым, яшлыгъымда ишлеген гунам башымдадыр».


Анда сиз эписи япкъанларынъызны, озюнъизни арамлагъан ишлеринъизни акъылынъызгъа кетиреджексинъиз, озьлеринъизден ве эписи яман ишлеринъизден игренеджексинъиз.


Мен сизлерге Озь Рухумны къояджагъым, сонъ сизлер яшайджакъсынъыз. Мен сизни озь топрагъынъызда ерлештиреджегим. О заман Мен – РАББИ олгъанымны билирсинъиз. Мен буны айттым ве буны япаджагъым, – дей РАББИ-Тааля.


Къалгъан учьте бир пайыны атешке алып кетиреджегим, оларны, кумюш киби, иритип темизлейджегим, алтын киби, сынайджагъым. Олар Мени Адымнен чагъыраджакъ, ве Мен оларгъа джевап береджегим. Мен: «Олар – Меним халкъым», – дейджегим. Олар да: «РАББИ – Алламыз», – дейджеклер.


Янында тургъанларнынъ огюнде озюни артыкъ къолда туталмайып, Юсуф: – Эр кес чыкъып кетсин! – деп къычырды. Юсуфнынъ янында кимсе къалмагъан сонъ, о, агъа-къардашларына ачылды.


О, ойле окюр-окюр агълады ки, тап мысырлылар эшиттилер, фыравуннынъ эви де эшитти.


Муса бакъыр йыланны япты ве байракъ дирегининъ устюне къойды. Эгер йылан адамны тишлеген олса, о адам йылангъа бакъып, сагъ къала эди.


Сандыкъ Кирьят-Яримде къалдырылгъан сонъ, чокъ вакъыт кечти, йигирми йылгъа къадар. Шу заман бутюн Исраильнинъ джемааты РАББИге мураджаат этти.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite