11 Олар мирт тереклери арасында тургъан РАББИнинъ Мелегине бойле дедилер: – Ер юзюни юрип бакътыкъ. Бутюн ер юзю раат ве тынчтыр.
Мирт тереклери арасында тургъан адам: – РАББИ оларны ер юзюни юрип бакъмагъа ёллады, – деди.
Тынч яшагъан халкъларгъа къаршы исе ачувым къайнай. Мен чокъ ачувланмагъанымда, олар яманлыкъкъа яманлыкъ къоштылар.
Геджесинен корьгеним будыр: мына, сары аткъа минген адам вадийде, мирт тереклери арасында отура. Аркъасында исе сары, къаверенки ве беяз атлар бар эди.
Алла келеджек шейлерни Иса Месихке ачкъан. Якъынларда оладжакъ шейлерни Алланынъ къулларына бильдирмек ичюн, Иса Месих Озь мелегини къулу Юхангъа ёллады ве бу хаберни айтты.
Адамлар: «Тынчлыкъ-аманлыкъ ве хавфсызлыкъ», – деп юргенде, о вакъыт олюм оларгъа апансыздан, догъаджакъ къадынгъа агъры киби, келеджек, ве олар ондан къачып кетмейджеклер.
Инсан Огълу шурети ичинде эписи мелеклеринен берабер кельгенде, Озюнинъ шуретли падиша тахтына отураджакъ.
Дюньянынъ сонъунда да ойле оладжакъ: мелеклер чыкъып, яман адамларны инсафлы адамларнынъ арасындан айырып,
Инсан Огълу Озь мелеклерини ёллайджакъ, ве олар гунагъа себеп олгъан ве яманлыкъ япып юргенлерни Онынъ Падишалыгъындан сайлап алып,
Кучьлю атлар ёлгъа чыкътылар ве ер юзюни бойдан-бой юрип бакъмагъа беклеп истемедилер. Мелек оларгъа: – Айдынъыз, ер юзюни бойдан-бойгъа юрип бакъынъыз, – деди. Олар ойле де эттилер.
– Санъа не ичюн кельгенимни билесинъми? – деп сорады о. – Шимди мен къайтып, Фарс башлыгъынен дженк этеджегим. Дженкни битиргенимнен, Юнанистан башлыгъы келеджек.
Шимди исе бутюн ер юзюне раатлыкъ ве тынчлыкъ кельди, эр шей къуванчнен къычыра.
Манъа джевап бер, я РАББИ! Сенинъ севгинъ эйидир, шефкъатынъ буюклигинде манъа айлан.
Рабби Иса Озь къудретли мелеклеринен берабер коклерден кельгенде, Алла сизге, азап чеккенлерге, ве бизге раатлыкъ береджек.
РАББИ Шейтандан: – Къайдан кельдинъ? – деп сорады. Шейтан: – Ер юзюни доланып кельдим, – деп джевап берди РАББИге.