3 Фигъан къопаргъан сесимни динъле, эй, Падишам ве Аллам, мен Санъа дува этем.
Шималь ве дженюп тарафларыны Сен яраттынъ, Тавор ве Хермон дагълары Адынъа къуванчнен къычыралар.
Саба, танъ атмаздан эвель турып, Иса эвден чыкъты ве адам олмагъан бир ер тапып, дувалар окъуп башлады.
Санъа геджесинен джаным ынтыла, Сени ичимдеки рухум къыдыра! Ер юзюнде къарарларынъ олгъанда, дюньяда яшагъанлар догърулыкъкъа огренир.
О, мени ем-ешиль отлакъларда яткъыза, сакин сувларгъа етеклеп бара.
Шунынъ ичюн ёкъсулларнынъ ярдымгъа чагъыргъаны Онъа барып етти, фукъарелернинъ агълавыны О, эшитти.
Бу улу урбанъда енъиш къазан, акъикъат, алчакъгонъюллик ве адалетни къорчаламакъ ичюн, дженк арабасына чыкъ. Сенинъ онъ къолунъ Санъа аджайип ишлер косьтерир.
Бутюн гъазабынъны ичинъе сакълап, янаяткъан ачувынъдан вазгечтинъ.
Анасынынъ къучагъында сюттен кесильген бала киби, джанымны ятыштырмадым ве тынчландырмадыммы? Бала киби ичимде меним джаным.
Эльхамдюлилля! Эй, джаным, РАББИни макъта!
Сен сесимни эшиттинъ, «Къулагъынъны къапатма, къуртар, ярдым эт манъа», – дедим.