5 РАББИни къычырып чагъырырым, ве Озь мукъаддес дагъындан О мени эшитир. Сэла
Адамлар богъдай ве шарап боллугъына къуваналар, лякин Сен меним юрегиме чокъча къуванч къойдынъ!
Юкъламагъа къоркъусыз ятарсынъ, юкълап къалгъанынъдан сонъ да юкъунъ татлы олур.
Санъа бутюнлей ишангъангъа тынчлыкъ-аманлыкъ бересинъ, иманлары сарсылмаз олгъанны сакълайсынъ, чюнки о, Санъа ишана.
Мен топрагъынъызгъа тынчлыкъ-аманлыкъ береджегим. Ятаджакъсыз, ве сизни кимсе раатсыз этмейджек. Яман кийик айванларны топрагъынъыздан къуваджагъым. Топрагъынъызда дженк корьмейджексинъиз.
Тенбель йыкъыджы адамгъа къардаштыр.
Къолларынънынъ ишинден ашарсынъ сен. Бахтлысынъ сен, ве яхшылыкъ олсун санъа!
РАББИден къоркъу – акъикъий къорчалавдыр, Озюнинъ балаларына О – яхшы къоралангъан ердир.
Ирод оны халкънынъ огюне чыкъармагъа истеген куньден эвельки геджеси Пётр эки аскернинъ ортасында, эки зынджырнен багъланып юкълай эди. Къапунынъ янындаки къаравуллар исе зинданны къаравуллай эдилер.
РАББИнинъ Мелеги оларны, ельде учып кеткен тобанны киби, айдасын.