5 Я РАББИ, ярамай адамнынъ къолундан мени сакъла, залым адамдан мени къуртар! Олар мени ёлдан урмагъа истей.
Эбедий Алла – сени сакълагъан ердир, сени эбедиен къудрети къорчалай. О, душманларынъны огюнъден къувалай ве: «Ёкъ эт!» – айта.
Олар себепсиз мен ичюн гизли тузакъны азырлады, себепсиз джаным ичюн чукъурны къазды.
Оны корьгенимнен, аякълары астына олю киби йыкъылдым. О, онъ къолуны устюме къойып, бойле деди: – Къоркъма! Мен Биринджи ве Сонъкидирим.
Бизни акълы-акъсыз деп къарар чыкъараджакъ, арамызда тураджакъ кимсе ёкъ.
Исраилли башлыкълар Алланы корьген олсалар да, Алла оларгъа бир зарар кетирмеди. Башлыкълар анда ашап-ичтилер.