6 РАББИ догъру арекет эте, бутюн эзильгенлерни адалетли укюм эте.
О ерлерде сюрюлер раатланаджакъ, чешит тюрлю кийик айванлар ятаджакъ. Пугъулар ве кирпилер шеэр диреклерининъ капителлеринде къонаджакъ, пенджерелеринден оларнынъ сеслери эшитиледжек, босагъалар оба-оба чёплюкке толаджакъ, къапуларнынъ кедр къаплары ёкъ оладжакъ.
Къарылгъач, турна киби, аджыныкълы сеснен къычырам, гогерджин киби, ах чекем. Сёнюк козьлеримнен кокке бакъам. Я Раббим! Тарсыкъам, манъа аркъа-къая ол!
О, кучьлю бир сеснен багъырып: – Ёкъ этильди! Буюк Вавилон ёкъ этильди! О, шейтанларнынъ эви, эр тюрлю арам рухнынъ сакълангъан ери, эр бир арам къушнынъ ювасы, эр тюрлю арам ве игренч айванларнынъ къобасы олды.
Шунынъ ичюн мен окюр-окюр агълайджагъым, чыплакъ ве ялынаякъ юреджегим, шакъал киби улуйджагъым, байкъуш киби къычыраджагъым.
девекъушуны, миявкъушны, чагъаланы, къыргъыйны ве онынъ ич бир союны,
Кемик-тери олып къалдым, янъгъыз тишлерим ве ченгелерим сагъ къалды.