5 Шунынъ ичюн ярамай адамлар къыямет куню къуртулып оламазлар, гунакярлар да инсафлыларнынъ топлашувында олмазлар.
Сен яманлыкъны севген Алла дегильсинъ, яман адам Сенинъ янынъда ер тапмаз.
Шунынъ ичюн, олар эбедий джезагъа, инсафлы адамлар исе эбедий аяткъа бараджакълар.
О заман сиз инсафлынен инсафсыз адам, Аллагъа хызмет эткеннен этмеген адам арасындаки фаркъны кореджексинъиз.
Сонъ сол тарафындакилерине: – Эй, лянетлилер! Ёкъ олунъ козюмден! Шейтангъа ве онынъ мелеклерине азырланылгъан эбедий атешке тюшюнъиз!
Шу себептен эр вакъыт козь-къулакъ олып турунъыз. Бу келеджек мусибетлерден къуртулмагъа кучь тапмакъ, Инсан Огълунынъ алдында турмагъа ляйыкъ олмакъ ичюн, эр вакъыт дува окъунъыз.
Онынъ огюне эписи халкълар топланаджакълар. Чобан къойларны эчкилерден айыргъаны киби, Инсан Огълу оларны эки къысымгъа боледжек.
Дюньянынъ сонъунда да ойле оладжакъ: мелеклер чыкъып, яман адамларны инсафлы адамларнынъ арасындан айырып,
О, бутюн адамларны суд этеджек, эр бир инсанны – имансыз ишлери ичюн, алласыз гунакярларны – Онынъ акъкъында бутюн юзьсюз лафлар айткъанлары ичюн джезалайджакъ».
Юзюнъни менден сакълама, гъазап ичинде къулунъны ред этме. Сен меним ярдымджым олдынъ, менден вазгечме, ташлап кетме мени, эй, Аллам, меним Къуртарыджым!
Халкълар озьлери къазгъан чукъургъа тюшти, озьлери къойгъан тузагъына аякълары илинди.
Санъа ишангъан ич кимсе утанмасын, себепсиз хаинлик япкъанлар исе утансынлар.