34 Сиз Мени къыдыраджакъсыз, лякин тапып оламайджакъсыз. Мен оладжакъ ерге де барып оламайджакъсыз, – деди.
Эй, Баба! Сен Манъа берген адамлар Меннен берабер бир ерде оладжакъларыны истейим. Мени дюнья яратылмаздан эвель севгенинъ ичюн, Сен Манъа берген шерефимни олар корьсюнлер.
Иса онъа деди: – Мен – ёл, акъикъат ве аят олам. Бабагъа келеджек эр ким тек Меним вастамнен келе.
Мына, Мен барып сизге ер азырлайджагъым да, кене келип, сизни яныма алып кетеджегим. Сонъ Мен олгъан ерде сиз де оладжакъсынъыз.
Сизге айтам: «Раббининъ Ады иле Келеяткъанны шуретленъиз!» – демегендже, Мени корьмейджексиз.
Къойларынен ве огюзлеринен олар РАББИни къыдырмагъа кетеджек, амма Оны тапамайджакъ, чюнки О, олардан узакълашты.
«Сиз Мени къыдыраджакъсыз, лякин тапып оламайджакъсыз. Мен оладжакъ ерге де барып оламайджакъсыз», – деген сёзлерининъ манасы недир?