Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Юхан 7:28 - Мукъаддес Китап

28 Сонъ Сарай азбарында огреткен Иса къычырды: – Сиз Мени де, къаерден олгъанымны да билесиз! Мен Озь-Озюмден кельмедим. Мени Ёллагъан акъикъийдир, лякин сиз Оны бильмейсиз.

Gade chapit la Kopi




Юхан 7:28
46 Referans Kwoze  

– Эгер Бабанъыз Алла олса эди, Мени север эдинъиз. Мен Алладан чыкъып кельдим, Озь-Озюмден кельмедим, Мени О, ёллады.


– Сенинъ Бабанъ къаерде? – деп сорадылар Исадан. О, джевап берип: – Сиз не Мени, не Бабамны таныйсыз. Эгер Мени таныгъан олсанъыз, Бабамны да таныр эдинъиз, – деди.


Сизинъ акъкъынъызда айтмагъа ве суд этмеге чокъ шейим бар. Амма Мени Ёллагъан – акъикъийдир. Мен Ондан не эшиткен олсам, шуны дюньягъа бильдирем.


Иса бойле джевап берди: – Мен Озюме Озюм шаатлыкъ япсам да, меним шаатлыгъым акъикъийдир, чюнки Мен къайдан кельгенимни ве къайда кетеяткъанымны билем. Сиз исе Меним къайдан кельгенимни ве къайда кетеяткъанымны бильмейсиз.


Сен, Йирмея, хиянетлик ортасында яшайсынъ. Хиянетлиги ичюн, олар Мени танымагъа истемейлер, – дей РАББИ.


Эбедий аят исе – Сени, бирден-бир акъикъий Алланы, эм де Сен ёллагъан Иса Месихни танып-бильмектир.


Мен Озь Адымдан айтмадым. Мени ёллагъан Баба Манъа не айтмакъны ве насыл айтмакъны буюрды.


Мен Бабамнынъ Адындан кельдим, лякин сиз Мени къабул этмейсиз. Озь адындан келеджек башкъасыны къабул этерсиз.


Бабам Манъа эр шейни берди. Бабадан башкъа кимсе Огълуны бильмей. Огълундан башкъа эм де Огълу ачмагъа истеген адамдан гъайры кимсе Бабаны бильмей.


Ким Алланынъ Огълуна инанса, онынъ юрегинде Алланынъ шаатлыгъы бар. Аллагъа инанмагъан исе Алланы яланджы этип косьтере, чюнки Онынъ Озь Огълу акъкъында берген шаатлыгъына инанмай.


Алла берген сёз ве ант денъишмез, чюнки Алла ялан айтып оламаз. Бу сёз ве ант бизни, яни Аллада сакъланув тапкъанларны ве оладжакъ шейлерге умют эткенлерни, юреклендирелер.


эбедий омюрни алмагъа умют бере. Ялан айтмагъан Алла дюньянынъ яраткъанындан эвель бу омюрни бермеге ваде этти,


Къаранлыкътан ярыкъ янсын деп, буюргъан Алла бизим юреклеримизни де ярыкълатты, бизге Иса Месихнинъ юзюнде янып тургъан Озюнинъ шуретини бильдирип косьтерди.


Ишанчлы Алланынъ огюнде ант этем: сизлерге айтылгъан бизим сёзюмиз де «эбет», де «ёкъ» дегильдир.


Эльбетте ёкъ! Эр бир адам яланджы олса да, Алла сёзюни тута. Язылгъаны киби, Алла сёзлерини беджереджек ве Оны къабаатлагъанлардан устюн оладжакъ.


Алланы акъылда тутмагъа бир шей саймагъанлары ичюн, Алла оларны бозукъ акъыл укюмине берди, ве олар разылыкъ олмагъан ишлерни япып башладылар.


Кезе-кезе, азиз ерлеринъизни козьден кечирип: «Белли олмагъан Аллагъа», – деп язылгъан бир къурбан ерини биле расткетирдим. Мына мен сизлерге сизлер бильмейип урьмет эткен бу Алланы илян этмеге истейим.


Эй, адалетли Баба! Дюнья Сени танымагъан олса да, Сени Мен таныдым. Бу адамлар да Мени Сен ёллагъанынъны бильдилер.


Бу ишлерни япаджакълар, чюнки олар не Бабамны, не Мени таныдылар.


Лякин дюнья бильсин ки, Мен Бабаны севем ве Бабанынъ Манъа буюргъаныны беджерем. Энди турунъыз, бу ерден кетейик.


Мен Бабада, Баба исе Менде олгъанына инанмайсынъмы? Мен сизге айткъан сёзлерни Озюмден айтмайым, Менде олгъан Баба шу ишлерни беджере.


Бабам Мени азиз этип, дюньягъа ёллады. «Мен Алланынъ Огълу олам», – дегеним ичюн, «Куфюр сёзлер айта», – деп, Мени къабаатлайсызмы?


Эгер Мен суд этсем де, адалетли суд этем, чюнки Мен ялынъыз дегилим, Мени ёллагъан Бабам Меннен.


Меним акъкъымда шаатлыкъ япкъан башкъасы бар, ве билем ки, Онынъ Меним акъкъымда шаатлыгъы керчектир.


Онынъ шаатлыгъыны къабул эткен адам исе Алланынъ акълыгъыны тасдыкълай.


Бу адам бир геджеде Исанынъ алдына келип, Онъа: – Равви! Сен Алладан кельген бир оджа олгъанынъны биз билемиз. Ич кимсе, эгер Алла онен олмаса, Сен косьтерген бельгилерни япалмаз, – деди.


– Назарет шеэринден яхшы бир шей чыкъар экенми? – деп сорады Натанель ондан. – Барып озюнъ бакъ! – деди онъа Филип.


– Бабам эр шейни Манъа берди. Огълунынъ ким олгъаныны Бабасындан гъайры кимсе бильмей, Бабанынъ ким олгъаныны да Огълундан ве Огълу ачмагъа истеген адамдан гъайры кимсе бильмей, – деп девам этти Иса.


Иса оларнен кетти ве Назаретке къайтты. Ана-бабасынынъ сёзюнден бир вакъыт чыкъмады. Анасы исе бир шей унутмайып, оларнынъ эписини юрегинде тута эди.


Алланынъ Къануны буюргъан шейлернинъ эписини беджерген сонъ, Юсуфнен Мерьем Галилеягъа, озьлерининъ Назарет шеэрине къайттылар.


Бугунь Давутнынъ Шеэринде сизинъ Къуртарыджынъыз догъды. О – Месих, Раббидир! – деди.


Юсуф да, Галилея виляетининъ Назарет шеэринден чыкъып, Еудиедеки Давут Шеэрине Вифлеемге ёл алды, чюнки о, Давутнынъ союндан олып, онынъ эвлятларындан бири эди.


Анда барып, Назарет шеэринде ерлешти. Бойлеликнен: «Онъа “назаретли” дейджеклер», – деген пейгъамбер сёзю ерине кельди.


Япкъан ишлери оларгъа Алласына къайтмагъа ёл бермейлер, чюнки оларнынъ ичинде ороспулыкъ руху булуна, ве олар РАББИни танымай.


Эй, Исраиль огъуллары! РАББИнинъ сёзюни динъленъиз! РАББИ бу ерде яшагъанларны къабаатлай, чюнки мемлекетте не акъикъат, не мерамет бар, ве адамлар Алланы бильмейлер.


Эндиден сонъ кимсе бири-бирине, ич кимсе достуна: «РАББИни билинъиз», – деп акъыл огретмейджек, олар эписи, яшы-къарты, Мени биледжеклер, – дей РАББИ. – Мен оларнынъ къабаатларыны багъышлайджагъым, гуналарыны да бир даа акъылыма кетирмейджегим.


Эзиетленгенлер ичюн РАББИ – сыгъынакътыр, беля заманларда О – сакъланмакъ ичюн ердир.


Элийнинъ огъуллары ярамай адамлар эди, РАББИни урьмет этмей,


Байрамнынъ ярысы кечкенде, Иса Алланынъ Сарайы азбарына кирип, халкъны огретмеге башлады.


Ондан сонъ Иса чокъ адамларгъа: – Мени якъаламакъ ичюн, айдут тутаджакъ киби, къылыч ве таякъларнен силяланып кельдинъиз. Мен эр кунь Алланынъ Сарайында олып, окъута эдим, сизлер исе Мени якъаламадынъыз, – деди.


– Бу, Юсуфнынъ огълу Иса дегильми? Биз Онынъ бабасыны да, анасыны да танымаймызмы? Сонъ О: «Мен коктен тюштим», – деп насыл айта билир? – дей эдилер.


Биз билемиз ки, Алла Мусанен лаф эткен. Бу адам исе къаерден олгъаныны бильмеймиз, – дедилер.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite