14 Байрамнынъ ярысы кечкенде, Иса Алланынъ Сарайы азбарына кирип, халкъны огретмеге башлады.
Сонъ Сарай азбарында огреткен Иса къычырды: – Сиз Мени де, къаерден олгъанымны да билесиз! Мен Озь-Озюмден кельмедим. Мени Ёллагъан акъикъийдир, лякин сиз Оны бильмейсиз.
Иса эр кунь Алланынъ Сарайында адамларны огрете эди. Баш руханийлер, Къанун оджалары ве Исраиль халкъынынъ акъсакъаллары исе Оны ольдюрмеге истей эдилер,
Иса онъа джевап берди: – Мен бутюн дюньягъа ачыкъ айттым. Эр вакъыт еудийлернинъ эписи топлашкъан синагогаларда ве Алланынъ Сарайында огреттим, гизли ич бир шей айтмадым.
Саба эрте О, кене Сарай азбарына къайтып кельди. Онынъ алдына бутюн халкъ кельди. Иса отурып, адамларны огретмеге башлады.
Байрамнынъ сонъки, энъ улу кунюнде Иса турды да, къычырып: – Ким сувсагъан олса, Манъа келип ичсин.
Еудийлернинъ Чалашлар Байрамы якъынлаша эди.
Сонъ Иса о адамны Алланынъ Сарайында тапты. – Мына, сен сагъ олдынъ. Энди гуна япма, ёкъса санъа даа да бетер шей оладжакъ, – деди онъа.
Ондан сонъ Иса чокъ адамларгъа: – Мени якъаламакъ ичюн, айдут тутаджакъ киби, къылыч ве таякъларнен силяланып кельдинъиз. Мен эр кунь Алланынъ Сарайында олып, окъута эдим, сизлер исе Мени якъаламадынъыз, – деди.
Иса Алланынъ Сарайына келип, анда алыш-вериш япкъанларнынъ эписини къувып чыкъарды. Акъча алмаштырыджыларнынъ масаларыны, гогерджин сатыджыларнынъ курсюлерини авдарып йиберди.
– Мына, Мен хаберджимни ёллайым. О, Меним огюмде ёлны азырлайджакъ. О вакъыт сиз къыдыргъан Рабби апансыздан Озь Сарайына келеджек. Сиз истеген васиет хаберджиси шимди келеята, – дей Ордуларнынъ РАББИси.
Экинджи куню 12 бузав, эки къочкъар ве 14 баш бир йыллыкъ къозу кетиринъиз. Олар къусурсыз олмакъ керек.
Учюнджи куню 11 бузав, эки къочкъар ве 14 баш бир йыллыкъ къозу кетиринъиз. Олар къусурсыз олмакъ керек.
Бу сёзлерни Иса Алланынъ Сарайы азбарында адамларны огреткен вакъытта, садакъа сандыгъы янында турып айтты. Оны ич кимсе якъаламады, чюнки Онынъ вакъты даа кельмеген эди.