56 Беденимни ашагъан ве къанымны ичкен адам Менде яшай, онда Мен де яшайым.
Шу куню биледжексиз ки, Мен Бабамда, сиз Менде ве Мен сизде олам.
Онынъ эмирлерини беджерген адам Аллада булуна, Алла да онда булуна. О, бизге Рухны бергени ичюн, О, ичимизде яшагъаныны билемиз.
Мына, Мен къапу алдында турып, такъырдатам. Ким сесимни эшитип, къапуны ачса, Мен онынъ янына кирерим, ве биз экимиз акъшамлыкъ ашыны ашармыз.
Иса онъа шойле джевап берди: – Мени севген адам сёзюмни тутаджакъ, ве Бабам оны севеджек. Биз онъа келип, онен яшайджакъмыз.
Лякин Сен, я РАББИ, эбедиен Юджесинъ!
Ич кимсе ич бир вакъыт Алланы корьмеген. Эгер бири-биримизни севсек, Алла бизим ичимизде булуныр ве Онынъ севгиси бизде тер-темиз олур.
Алланынъ Сарайынен путлар арасында насыл алякъа бар? Сизлер исе – Тири Алланынъ Сарайысынъыз. Алла бойле деди: – Мен сизинъ ичинъизде яшайджагъым, аранъызда юреджегим, сизинъ Алланъыз оладжагъым, сиз исе Меним халкъым оладжакъсынъыз.
иманынъызнен Месих сизинъ юрегинъизде ерлешсин. Сонъ сиз, севги сизде тамыр аткъанда ве темеллешкенде, бутюн Алланынъ азизлеринен берабер бу севгининъ кенълиги, узунлыгъы, юксеклиги ве теренлигини бутюнлей анълайджакъсыз
«РАББИ – меним къысметим, – дей джаным. – Онынъ ичюн Онъа ишанаджагъым!»
Зебур. Раатлыкъ куню ичюн йыр.
Юдже Алланынъ сыгъынагъында яшагъан адам Къудретли Алланынъ кольгесинде раатланыр!
Меним беденим – акъикъий аш, къаным – акъикъий ичимликтир.
Сиз башындан эшиткен шейлер сизинъ ичинъизде къалсын. Эгер башындан эшиткен шейлер сизинъ ичинъизде къалса, сиз эм Огъулда, эм Бабада булунаджакъсынъыз.