43 – Озьара мырылдаманъыз! – деди оларгъа Иса.
Ич бир яратылгъан шей Алланынъ козьлеринден сакъланмаз, Онынъ козю огюнде эр шей ачыкъ ве чыплакътыр. Ве биз Онъа джевап береджекмиз.
Лякин аранъызда имансыз къалгъанлар да бар, – деди. Ким имансыз олгъанларыны ве ким Оны сатаджагъыны Иса башындан биле эди.
Иса, шегиртлери Ондан бу шейлер акъкъында сорамагъа истегенлерини билип, деди: – «Бираздан Мени корьмейджексиз, бираздан да кене Мени кореджексиз», – деген сёзлерим акъкъында деп сорашасызмы?
Олар Къафарнаум шеэрине къайтып кельдилер. Эвде Иса шегиртлеринден: – Ёл бою сиз не акъкъында лаф эте эдинъиз? – деп сорады.
Иса, бу акъта билип, оларгъа: – Эй, иманы аз олгъанлар! Сиз не ичюн озьара, янымызда отьмек ёкъ, дейсиз?
– Бу, Юсуфнынъ огълу Иса дегильми? Биз Онынъ бабасыны да, анасыны да танымаймызмы? Сонъ О: «Мен коктен тюштим», – деп насыл айта билир? – дей эдилер.
– Адамны Мени ёллагъан Бабам джельп этмесе, о, Манъа келип оламаз. Манъа кельген адамны исе сонъки куньде тирильтеджем.
