38 Мен Озь истегимни дегиль, Мени ёллагъан Бабамнынъ истегини беджермек ичюн коктен тюштим.
Мен Озь-Озюмден ич бир шей япып оламайым. Насыл эшитсем, ойле суд этем. Меним судум адалетлидир, чюнки Мен Озь истегенимни дегиль, Мени Ёллагъаннынъ истегенини беджермеге истейим.
Иса исе оларгъа шай деди: – Меним ашым – Мени Ёллагъаннынъ ирадесини беджермек ве Онынъ ишини битирмектир.
Юкъарыдан кельген эр кестен устюндир. Ерден пейда олгъан ерге аиттир ве ердеки шейлер акъкъында лаф эте. Коктен кельген исе эр кестен устюндир.
Оны йыкъмагъа РАББИ истеди, Оны чекишмеге ёллады. Джаныны къабаат ичюн къурбаны оларакъ берсе, эвлятлары узакъ йыллар яшайджакълар, Озю исе РАББИнинъ истегини беджереджек.
Алла берген отьмек коктен тюше ве дюньягъа омюр багъышлай, – деди.
– Ич бир кимсе коктен тюшмеген ве кокке чыкъмагъан, тек Инсан Огълу.
Лякин Алланынъ Огълу олса да, Иса азаплардан кечип, Алланы динълемеге огренди
Месих Озюнинъ файдасыны къыдырмай эди. Язылгъаны киби: «Сени яманлагъанларнынъ сёзлери меним башыма тюшти».
Энди «котерильди» сёзю нени бильдире? О, Месих эвель ернинъ алчакъ ерлерине тюшкенини бильдире.
Шойле де Инсан Огълу, Озюне хызмет эттирмек ичюн кельмеди. Озю хызмет этмек ве Озь джаныны къурбан этип, чокътан-чокъларны къуртармакъ ичюн кельди, – деди.
Алла Огълуны, дюньяны суд этмек ичюн дегиль, Онынъ ярдымынен дюньяны къуртармакъ ичюн, ёллады.
Иса еудийлерге къаршы чыкъып, шай деди: – Сизге керчектен догърусыны айтам: Огъул Бабасынынъ япкъан ишлерини корьмегендже, Озю ич бир шей япалмаз. Бабасы не япса, Огълу да тамам шу шейлерни япа.
– Алла ичюн бойле иш япмакъ керек: Онынъ Ёллагъанына иман этмектир, – деди.
– Бу, Юсуфнынъ огълу Иса дегильми? Биз Онынъ бабасыны да, анасыны да танымаймызмы? Сонъ О: «Мен коктен тюштим», – деп насыл айта билир? – дей эдилер.
Мени тири Баба ёллады, ве Мен Бабамнынъ ярдымынен яшайым. Бойле де, Мени ашайджакъ адам да Меним ярдымымнен яшайджакъ.