33 Алла берген отьмек коктен тюше ве дюньягъа омюр багъышлай, – деди.
Манъа берген сёзлеринъни оларгъа айттым. Олар сёзлеринъни къабул этип, Мен Сенден чыкъып кельгенимни керчектен анъладылар, Мени Сен ёллагъанынъа инандылар.
– Эгер Бабанъыз Алла олса эди, Мени север эдинъиз. Мен Алладан чыкъып кельдим, Озь-Озюмден кельмедим, Мени О, ёллады.
Мен Бабадан чыкъып, дюньягъа кельдим. Энди кене дюньядан кетип, Бабагъа къайтам.
Амма коктен кельген отьмек ойле дегиль: оны ашагъан адам ольмейджек.
Мен – аят отьмеги олам.
Мен Озь истегимни дегиль, Мени ёллагъан Бабамнынъ истегини беджермек ичюн коктен тюштим.
– Ич бир кимсе коктен тюшмеген ве кокке чыкъмагъан, тек Инсан Огълу.
Иса Месих гунакярларны къуртармакъ ичюн дюньягъа кельди, мен исе – гунакярларнынъ биринджисим! Бу сёзлер догъру, ве оларны къабул этмеге ляйыкътыр.
Баба эр шейни Исанынъ къолуна бергенини, Алладан чыкъып, кене Алланынъ янына къайтаяткъаныны билип,
Иса оларгъа: – Сизге керчектен догърусыны айтам: сизге коктеки отьмекни берген киши Муса дегиль эди. Акъикъий коктеки отьмекни сизге Бабам бере.
Сонъ еудийлер Исагъа къаршы мырылдап башладылар, чюнки О: «Мен коктен тюшкен отьмек олам», – деген эди. Олар:
Коктен тюшкен отьмек будыр. О, бабаларынъыз ашагъан отьмекке ошамай. Олар оны ашаса да, ольдилер. Бу отьмекни ашайджакъ адам исе эбедий яшайджакъ.