43 Мен Бабамнынъ Адындан кельдим, лякин сиз Мени къабул этмейсиз. Озь адындан келеджек башкъасыны къабул этерсиз.
Иса оларгъа джевап берди: – Мен сизге айттым, амма сиз инанмадынъыз. Бабамнынъ Адынен япкъан ишлерим Манъа шаатлыкъ этелер.
Чокъ адамлар Меним Адым иле келип: «Мен Месихим», – деп, чокъ адамларны алдатаджакълар, – деди.
Мен Озь истегимни дегиль, Мени ёллагъан Бабамнынъ истегини беджермек ичюн коктен тюштим.
Эй, Баба, Озь Адынъны шерефле! Иса буны айткъанынен, коктен: – Мен оны шерефледим ве даа шерефлейджегим, – деген сес кельди.
Ялан месихлер ве ялан пейгъамберлер пейда олып, имкяны олса, сайлангъанларны биле ёлдан урмакъ ичюн, буюк аджайип шейлер япаджакълар ве бельгилер косьтереджеклер.
Алла дюньяны ойле севди ки, Озюнинъ бирден-бир Огълуны берди, Онъа инангъан эр бир адам гъайып олмасын, лякин эбедий омюрни алсын.
Бир къач кунь эвельси исьян котерип, дёрт бинъ башкесерни сахрагъа алып чыкъкъан мысырлы сен дегильсинъми? – деди.
Бойле этип, яшлыгъынъда Мысырдаки ороспулыгъынъны, анда мысырлылар яш кокюслеринънинъ мемелерини охшагъан вакътыны хатырладынъ.
Лякин сизни билем: юреклеринъизде Аллагъа севги ёкъ.