25 Сизге керчектен догърусыны айтам: ойле заман келеята ве энди кельди ки, олюлер Алла Огълунынъ сесини эшитеджек, ве Онынъ сесини эшиткенлер тири оладжакълар.
Бунъа шашманъыз. Ойле заман келеята ки, мезарлыкъта олгъанларнынъ эписи Онынъ сесини эшитеджек
чюнки эр ачылгъан шей – ярыкътыр. Шунынъ ичюн бойле айтылгъан: «Эй, юкълагъан, тур ве олюлерден котериль, ве Месих сени ярыкълатыр».
бизни, бизим къанунсыз ишлеримиз ичюн олю олгъанларымызны Месихнен берабер джанландырды, – сизлер Алланынъ эйилигинен къуртарылгъансынъыз, –
Амма ойле заман келеята ве энди кельген ки, акъикъий табынгъанлар Бабагъа Рухнен ве акъикъатнен табынаджакълар. Баба Озюне бойле табынгъанларны къыдыра.
Сарда шеэриндеки иманлылар джемиетининъ мелегине яз: «Алланынъ еди Рухунынъ ве еди йылдызнынъ Сабысы олгъан бойле дей: Сенинъ ишлеринъни билем. Сен тириге ошайсынъ, амма акъикъатен олюсинъ.
Ким Алладан олса, Алланынъ сёзлерини эшите. Сиз исе Алладан олмагъанынъыз ичюн, эшитмейсиз.
Сизлер къанунсызлыкъ япкъанларынъыз ичюн ве беденлеринъизнинъ сюннетсизлиги ичюн олю эдинъиз, лякин О, бутюн гуналарымызны багъышлап, сизлерни Месихнен берабер джанландырды.
Сизлер къанунсыз япкъанларынъыз ве гуналарынъыз ичюн олю эдинъиз,
Биз сувгъа батырылып, олюлерден тирильген Месих киби олып, Месихнен берабер ольген киби оламыз ве тирилип, янъыдан яшап башлаймыз.
Айткъанларымны не ичюн анъламайсыз? Чюнки Меним сёзюмни эшитип оламайсыз.
Баба насыл этип олюлерни тирильтсе ве оларгъа аят берсе, Огъул да кимни истесе, оны тирильте.
Меним бу огълум олю эди – тирильди, гъайып олды – тапылды», – дей. Сонъ олар байрам япа башлайлар.
Иса онъа: – Олюлер озь олюлерини дефн этсинлер. Сен исе барып, Алланынъ Падишалыгъыны илян эт, – деди.
Иса онъа: – Манъа инан, къадын! Ойле бир вакъыт келеята ки, Бабагъа не бу дагъда, не Ерусалимде табынаджакъсыз, – деди.
Бизге къуванмакъ ве шенъленмек керек. Сенинъ бу къардашынъ олю эди – тирильди, гъайып олды – тапылды», – дей.
Шу сёзлерден сонъ Иса козьлерини кокке котерип, деди: – Эй, Баба! Вакъыт кельди. Огълунъ Сени шерефлесин деп, Огълунъны шерефле.
Песах Байрамындан эвель Иса бу дюньядан Бабанынъ янына кетмек вакъты кельгенини биле эди. О, бу дюньяда Озюнъкилерни севген эди ве шимди оларны сонъунадже севди.
Онынъ чокъ шегиртлери бу лафларны эшитип: – Сёзлеринъ пек къыйындыр! Оларны ким динълейджек? – дедилер.
– Мен сизге энди айткъан эдим де, сиз динълемединъиз! Буны даа эшитмеге истейсиз? Я сиз де Онынъ шегиртлери олмагъа истейсизми? – деди о адам.