22 Иса онъа: – Эгер Мен кене кельгенимдже, онынъ яшагъаныны истесем, сенинъ ишинъ не? Сен Меним артымдан юре бер, – деди.
Иса девам этти: – Сизлерге догърусыны айтам: бу ерде тургъанлардан базылары даа олюм не олгъаныны бильмейип, Алланынъ Падишалыгъыны бутюн къудретинен кельгенини кореджеклер.
тек, Мен кельгендже, сизде олгъаныны къатты тутунъыз.
Шунынъ ичюн, бельгиленген вакъыттан эвель, Рабби кельмегендже, асыл суд этменъиз. О келип, къаранлыкъта сакълангъан шейлерни чыкъараджакъ, юректеки ниетлерни ачаджакъ. О вакъытта эр ким Алладан озюне ярашкъан макътавны аладжакъ.
Мен тезден келирим. Къолунъда не олса, къатты тут, ич кимсе таджынъны тартып алмасын.
Агъа-къардашларым, Раббининъ къайтаджагъына къадар сабыр этинъиз. Бакъынъыз, топракъны ишлеген адам топракънынъ къыйметли берекетини беклей, кузь ве баарь ягъмурлары ягъаджагъына ишанып сабыр эте.
Сизлер бу отьмекни эр кере ашагъанынъызда ве бу къадеден ичкенинъизде, Раббининъ келеджегине къадар Онынъ олюмини илян этесинъиз.
Иса бу сёзлерни, Пётр насыл олюмнен олип, Алланы шерефлейджегини бильдирмек ичюн, айтты. Сонъ онъа: – Меним артымдан юр! – деди.
Бойледже, сизлер де азыр олунъыз. Инсан Огълу сиз беклемеген саатте къайтып келеджек.
Бу шейлерни хабер эткен: – Эбет, Мен тезден келеджегим! – дей. Амин! Кель, Рабби Иса!
– Мына, Мен тезден келеджегим! Не де бахтлыдыр бу китапнынъ пейгъамберлик сёзлерини акъылда туткъан адам!
Мына, О, булутларнен келе! Оны эр бир козь корер, Онынъ беденини хачкъа мыхлагъанлар да Онъа бакъар. Дюньянынъ бутюн къабилелери Онынъ ичюн гъамнен агълайджакъ. Эбет, бойле оладжакъ! Амин.
Инсан Огълу шурети ичинде эписи мелеклеринен берабер кельгенде, Озюнинъ шуретли падиша тахтына отураджакъ.
Инсан Огълунынъ къайтып келиши шаркътан гъарпкъадже кокте яшнагъан йылдырым киби оладжакъ.
Иса бир Озю Зейтюн дагъында отургъан вакъытта шегиртлери Онынъ янына келип, сорадылар: – Бизлерге айт: бу шейлер не вакъыт оладжакъ? Сенинъ келишинъни ве ахыр заман якъынлашкъаныны косьтерген бельги насыл оладжакъ?
Лякин Иса онъа: – Сен Меним артымдан юр. Олюлер озь олюлерини дефн этсинлер, – деди.
Сонъ Иса Озь шегиртлерине: – Эгер ким Меним артымдан кетмеге истесе, озюнден вазгечип, озь хачыны котерип, Меним артымдан юрсюн! – деди.
Пётр оны корип, Исадан: – Рабби, онъа не оладжакъ? – деп сорады.
Раббимиз Иса къайткъан куню Онынъ огюнде олгъанымызда, сиз олмайып, бизим умютимиз, къуванчымыз ве биз макътайджакъ таджымыз ким оладжакъ?
Сизлер де сабыр этинъиз, юреклеринъизни кучьлештиринъиз, чюнки Раббининъ келеджеги якъынлаша.