Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Юхан 21:15 - Мукъаддес Китап

15 Сабалыкъ ашагъан сонъ, Иса Симон Пётрдан сорады: – Юхан огълу Симон, сенинъ Манъа олгъан севгинъ буларнынъ севгисинден зиядеми? – Эбет, Рабби! Мен Сени севгенимни Озюнъ билесинъ де, – деди Онъа Пётр. – Къозуларымны ашат, – деди онъа Иса.

Gade chapit la Kopi




Юхан 21:15
49 Referans Kwoze  

Бизге, иманы кучьлю олгъанларгъа, файдамызны къыдырмагъа дегиль, иманы кучьсюз олгъанларгъа ярдым этмеге керек.


Биз севемиз, чюнки эвельден О, бизни севди.


Чобан айванларны бакъкъаны киби, о, адамларны бакъаджакъ: къозуларны къолунен топлайджакъ, оларны багърына басаджакъ, ана-къойларны зорламайып алып кетеджек.


Сиз Месихни корьмеген олсанъыз да, Оны севесинъиз. Шимди Месихни корьмейип, Онъа инанасынъыз ве сёзнен анълатып олмагъан шуретли бир къуванчнен севинесинъиз


Раббимиз Иса Месихни олюмсиз севгинен севгенлернинъ эписине Алланынъ эйилиги олсун.


Озюнъизге ве бутюн сюрюге, яни Алланынъ иманлылар джемиетине, козь-къулакъ олунъыз. Мукъаддес Рух сизлерни джемиетке къаравул ве чобан этип къойды, Алла оны Озь къанынынъ фиятына сатын алды.


Исанынъ Месих олгъанына инангъан эр бир адам Алладан догъулгъандыр. Бабаны севген эр бир адам Онынъ Баласыны да севе.


Баба Озю сизни севе, чюнки сиз Мени севип, Алладан чыкъкъаныма инандынъыз.


сизге юрегиме яткъан чобанларны береджегим. Олар сизни бильги ве анълавнен отлатаджакълар.


Къойларымны бакъмакъ ичюн Мен оларгъа тек бир чобанны, къулум Давутны къояджагъым. О, къойларымны бакъаджакъ ве оларнынъ чобаны оладжакътыр.


Сиз ёлуны джойгъан къойларгъа ошай эдинъиз, энди исе джанларынъызнынъ Чобанына ве Бакъыджысына къайтып кельдинъиз.


Ич бир яратылгъан шей Алланынъ козьлеринден сакъланмаз, Онынъ козю огюнде эр шей ачыкъ ве чыплакътыр. Ве биз Онъа джевап береджекмиз.


Лякин Мен, имандан таймасын, деп сен ичюн ялвардым. Сен Манъа къайтып кельгенинъде, къардашларынънынъ иманыны къавийлештир, – деди.


Эбедий васиетнинъ къанына бакъып, къойларынынъ буюк Чобаны, Раббимиз Исаны олюлерден тирильткен, тынчлыкъ-аманлыкъ берген Алла,


Фикирлери акъкъында давалашмайып, иманы кучьсюз олгъан адамны къабул этинъиз.


Иса онъа: – Сен бахтлы адамсынъ, Симон Бар-Йона! Бу сырны санъа къан ве беден дегиль, Меним Коклердеки Бабам ачты.


Оларгъа чобанларны къояджагъым, бу чобанлар къойларымны бакъаджакълар. Ондан сонъ олар бир даа къоркъмайджакълар, отьлери патламайджакъ ве джоюлмайджакълар, – дей РАББИ.


Онынъ балаларыны ольдюреджегим, ве о вакъытта бутюн иманлылар джемиетлери биледжеклер ки, Мен адамларнынъ эм акъылларыны, эм юреклерини сынайым, эр биринъизге озь ишине коре береджегим.


ве янъы догъгъан балалар киби, темиз рухий сютни истенъиз. Сонъ Рабби эйилигининъ леззетини билип, оседжексинъиз ве къуртулышкъа иришеджексинъиз.


Иса Месихте не сюннетнинъ, не сюннетсизликнинъ файдасы ёкъ, тек севгиде озюни косьтерген иманнынъ файдасы бар.


Иса шегиртлерине: – Айдынъыз, сабалыкъ ашанъыз, – деди. Олардан ич бирининъ: «Сен кимсинъ?» – деп сорамагъа джесарети олмады, Онынъ Рабби олгъаныны анъладылар.


О вакъыт Исанынъ севимли шегирти: – О, Раббидир! – деди Пётргъа. Симон Пётр Онынъ Рабби олгъаныны эшиткенинен, эвельден чыкъарып ташлагъан усть урбасыны кийди де, озюни гольге атты.


Бакъынъыз, бу кучюклерден бирисини биле ред этменъиз. Мен сизге айтам: оларнынъ мелеклери эр вакъыт Меним Коктеки Бабамнынъ огюнде туралар.


Сонъ бизлер сабийлер киби олмайыкъ, эр тюрлю огретювлерге берильмейик, далгъалар киби, анда-мында атылмайыкъ, адамларнынъ айнеджилигине ве оларнынъ бизни ёлдан урмагъа ялан ниетлерине де берильмейик,


ве сенинъ бильгинъ ичюн иманы къуветсиз олгъан шу адам гъайып олур. Месих исе сенинъ дин къардашынъ ичюн ольди.


– Эгер Бабанъыз Алла олса эди, Мени север эдинъиз. Мен Алладан чыкъып кельдим, Озь-Озюмден кельмедим, Мени О, ёллады.


Пётр Исагъа: – Эгер эписи ёлдан урулсалар биле, мен ёлдан урулмайджам! – деди.


Эй, аз олгъанлар, къоркъманъыз! Сизге Падишалыкъны багъышламакъ – Бабанъызнынъ истегенидир.


– Эфендим, озюнъ балалар назик олгъанларыны билесинъ. Къой-эчкилерим ве туварларым да сагъылалар. Оларны бир кунь ичинде айдасам, эписи айванлар олерлер.


Бабасыны я да анасыны Менден зияде севген Манъа ляйыкъ дегиль! Огълуны я да къызыны Менден зияде севген Манъа ляйыкъ дегиль!


– Я РАББИ! Мен Сенинъ огюнъде насыл садыкълыкънен ве бутюн юрегимнен Санъа берилип юргенимни эсле. Сенинъ огюнъде яхшылыкъ яптым, – деп, аджджы агълап башлады.


Мен Санъа даа не айтмакъ мумкюним? Сен мени, къулунъны билесинъ, РАББИ-ТААЛЯ!


– Рабби, – деди онъа Пётр, – не ичюн артынъдан шимди барып оламайым? Мен Сен ичюн джанымны береджегим!


Андрей агъасыны Исанынъ алдына алып кельди. Иса онъа дикъкъатнен бакъып: – Сен Юхан огълу Симонсынъ, энди адынъ Кифа оладжакъ, – деди. (Кифа – «Пётр» демектир.)


Пётр Онъа: – Манъа Сеннен берабер ольмеге керек олса биле, Сенден вазгечмейджем! – деди. Башкъа шегиртлери де шойле дедилер.


Пётр джевап берип Онъа: – Эписи Сенинъ ичюн ёлдан урулсалар биле, мен ич бир вакъыт ёлдан урулмайджам! – деди.


Билем ки, мен кеткен сонъ, аранъызгъа сюрюни аямагъан йыртыджы къашкъырлар сокъулып киреджеклер.


Адам манъа: – Бу – ашханелердир. Алланынъ Эвинде хызмет эткенлер халкънынъ кетирген къурбанларыны мында пиширеджеклер, – деди.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite