14 Буны айткъанынен, артына айланып, онынъ янында тургъан Исаны корьди. Лякин Онынъ Иса олгъаныны бильмеди.
Кунь догъгъанда, Иса ялыда турмакъта эди. Шегиртлер Онынъ Иса олгъаныны анъламадылар.
Амма козьлери кёр киби олып, олар Оны танымадылар.
Афтанынъ биринджи кунюнде, саба эрте тирильген Иса башта магдалалы Мерьемге корюнди. Ондан О, еди джинни къувгъан эди.
Апансыздан оларнынъ къаршысына Исанынъ Озю чыкъып: – Мерабанъыз! – деди. Къадынлар Онынъ янына чапып бардылар ве аякъларыны къучакълап, теменна эттилер.
О вакъыт олар, Исагъа атмакъ ичюн къолларына таш алдылар. Лякин Иса гизленип, Сарайдан чыкъты.
О дакъкъасы шегиртлернинъ козьлери ачылды, ве олар Оны таныдылар. Амма Иса бирден оларнынъ козьлеринден гъайып олды.
Ондан сонъ Иса башкъа къыяфетте бир къасаба тарафына кетеяткъан эки шегиртине корюнди.
Лякин Иса оларнынъ арасындан кечип, о ерни къалдырды.
Юсуф агъаларыны таныды, лякин олар оны танымадылар.