5 О вакъыт анасы хызметчилерге: – О, сизге не айтса, оны япынъыз, – деди.
Алла насыл эмир эткен олса, Нух ойле де япты.
Эгер сиз буюргъанларымны беджерсенъиз, сиз Меним достларымсыз.
Ибраим Алланы иман ярдымынен динъледи. Алла оны чагъыргъанда, Ибраим къайда бараджагъыны бильмейип, онъа бериледжек мемлекетке ёлгъа чыкъты.
ве эр тарафтан къусурсыз олды. Алла Исаны, Мелкиседекни киби, баш руханий этип къойды ве Исагъа Оны динълеген эр кеске эбедий къуртулышны багъышламагъа имкян берди.
Энди тур да, шеэрге бар. Анда санъа не япаджагъынъны айтарлар, – деди О.
Юзюм пытагъы берген махсулны ашамасын, шарап ве башкъа ички ичмесин. Арам ашлар ашамасын. Меним эмир эткен сёзлеримни тутсун! – деди.
Мысыр топрагъында ачлыкъ башлангъанда, халкъ фыравундан отьмек сорап, къыямет къопарды. Фыравун эписи мысырлыларгъа: – Юсуфкъа барынъыз да, онынъ сизге айткъанларыны япынъыз, – деди.
Иса адамларнен субетлешип тургъан вакъытта, Онынъ анасынен къардашлары эвнинъ огюнде, тышта турмакъта эдилер: олар Исанен лаф этмеге истегенлер.
Сонъ армангъа барып, къайнанасынынъ бутюн айткъанларыны япты.
Мен берильген эмирге коре яптым. Куньдюз шейлеримни, санки сюргюнликке кетеджек киби, чыкъардым. Акъшам къолумнен диварны парлап, къаранлыкъта тешиктен шейлеримни чыкъардым ве оларнынъ козю огюнде омузыма юкледим.