33 Пилат преториягъа къайтып, Исаны чагъырды да: – Еудийлернинъ Падишасы Сен оласынъмы? – деп сорады.
Бу сёзлерден сонъ Пилат Исаны азат этмеге чаресини къыдырып башлады. Амма еудийлер къычырып: – Эгер Оны азат этсенъ, Сен императорнынъ досту дегильсинъ! Озюне падиша деген эр бир адам императоргъа къаршыдыр! – дедилер.
Исанынъ янына келип: – Яшасын еудийлернинъ Падишасы! – деп, Онынъ бетине ура эдилер.
– Демек, Сен Падишасынъмы? – деди Пилат. – Буны сен озюнъ айтасынъ, – деди Иса. – Мен акъикъат акъкъында шаатлыкъ этмек ичюн догъдым ве шу макъсатнен дюньягъа кельдим. Ким акъикъат тарафында олса, Меним сесимни эшите.
Пальма терегининъ пытакъларыны алып, Оны къаршыламагъа чыкътылар ве кучьлю сеслернен къычырып башладылар: – Аллагъа шукюр! Раббининъ Ады иле Келеяткъанны, Исраильнинъ Падишасыны шуретленъиз!
Пилат Исадан: – Еудийлернинъ Падишасы Сен оласынъмы? – деп сорады. Иса онъа: – Буны сен озюнъ айтасынъ, – деп джевап берди.
Иса исе акимнинъ огюнде турды. Аким Ондан: – Еудийлернинъ Падишасы Сен оласынъмы? – деп сорады. – Буны сен озюнъ айтасынъ, – деди онъа Иса.
Эй, Сион къызы, чокъ къуван! Къуванчтан къычыр, эй, Ерусалим къызы! Мына, сенинъ падишанъ санъа келе! О, къабаатсыз. О, къуртарув бере. О, алчакъгонъюлли, эшек устюнде, эшек баласы устюнде отура!
Эписине омюр берген Алланынъ огюнде ве Понтий Пилаткъа Озь иманыны ачыкътан косьтерген Иса Месихнинъ огюнде санъа буюрам:
Къайтып, преториягъа кирди ве Исадан: – Сен къаерденсинъ? – деп сорады. Лякин Иса онъа джевап бермеди.
«Эй, Сион къызы, къоркъма! Сенинъ Падишанъ яш эшекке минип келеята!»
О вакъыт Натанель: – Равви, Сен Алланынъ Огълусынъ, Исраильнинъ Падишасысынъ! – деди.
РАББИ санъа къаршы чыкъаргъан къарарыны четке ташлады, душманынъны къувалап йиберди! Исраильнинъ падишасы олгъан РАББИ сеннен, энди сен яманлыкъ бир даа корьмейджексинъ!
– Мына, бойле куньлер келеята ки, Мен Давутнынъ эвлядыны, Инсафлы Пытакъны юксельтеджегим, – дей РАББИ. – Падиша падишалыкъ этмеге башлайджакъ. О, акъыллы олып, ер юзюнде адалетнен суд этеджек.
Акимнинъ аскерлери Исаны преториягъа алып бардылар. Исанынъ этрафында бутюн арбий болюкни топладылар.
Оны къабаатламагъа башлап: – Бу Адам халкъымызны ёлдан ура. Озюни Месих Падиша деп, императоргъа салым тёлемекке кедер эте, – дедилер.
– Бу лаф озюнъден чыкътымы, я да Меним акъкъымда санъа башкъалары айттылармы? – деп сорады Иса.
– Акъикъат недир? – деп сорады Пилат. Буны айтты да, кене тышарыгъа, еудийлернинъ алдына чыкъты. – Мен Онда ич бир къабаат тапмайым, – деди оларгъа.
Сонъ Пилат кене тышарыгъа чыкъып, халкъкъа: – Мына, Оны огюнъизге чыкъараджам. Билинъиз: мен Онда ич бир къабаат тапмадым! – деди.