Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Юхан 17:11 - Мукъаддес Китап

11 Мен энди бу дюньяда олмайджам. Олар бу дюньяда къалалар, Мен исе Санъа къайтам. Эй, Мукъаддес Баба! Оларны Сен Манъа берген Адынъда сакъла, олар да Биз киби бирлик олсунлар.

Gade chapit la Kopi




Юхан 17:11
48 Referans Kwoze  

Дуваны бойле окъунъыз: Бизим Коклердеки Бабамыз, Сенинъ Мукъаддес Адынъны эр кес сайсын!


Тенбель йыкъыджы адамгъа къардаштыр.


Адам къолунен япылгъан Азиз Ер акъикъий Азиз Ернинъ копиясы эди. Лякин Месих ердеки Азизликке кирмеди, О, коклерге кирди ве шимди бизлер ичюн Алланынъ огюне котерильди.


Беден – бир, Рух да – бир. Бир умютке де сиз чагъырылдынъыз.


Ана шу себептен Алла Оны юксельтти ве Онъа эр бир аднынъ устюнден Ад багъышлады,


Эй, адалетли Баба! Дюнья Сени танымагъан олса да, Сени Мен таныдым. Бу адамлар да Мени Сен ёллагъанынъны бильдилер.


Песах Байрамындан эвель Иса бу дюньядан Бабанынъ янына кетмек вакъты кельгенини биле эди. О, бу дюньяда Озюнъкилерни севген эди ве шимди оларны сонъунадже севди.


Огълунда Алланынъ Шурети парылдай, ве Онда Алланынъ Озю дос-догъру бутюнлей корюне. О, Озь къудретли Сёзюнен дюньядаки эр шейни бирликте багълап тура. Гуналар ичюн одеме эткен сонъ, О, юксекликтеки Юдже Алланынъ онъ тарафында ерлешти.


Сиз Менде барышыкъ тапмакъ ичюн буларны сизге айттым. Дюньяда къаза-беля ичинде яшарсынъыз. Лякин джесюр олунъыз: Мен бу дюньяны енъдим.


Шу куню биледжексиз ки, Мен Бабамда, сиз Менде ве Мен сизде олам.


Иуда, Иса Месихнинъ къулу ве Якъупнынъ къардашы, – Алла Баба севген ве Иса Месих сакълагъан, Алла чагъыргъан адамларгъа:


Биз Алладан олгъанымызны билемиз, бутюн дюнья исе яманнынъ укюминдедир.


Эй, Алладан вазгечкен адамлар, дюньянен дост олгъаны Аллагъа душман олгъаныны бильмейсизми? Шунынъ ичюн, дюньянен дост олмагъа истеген адам Аллагъа душман ола.


Бутюн дюньяны янъыдан къурмагъа вакъыт кельмегендже, коклер Исаны алмакъ керек эди. Алла шуны азиз пейгъамберлернен къадимий вакъытлардан берли бильдирген эди.


Баба эр шейни Исанынъ къолуна бергенини, Алладан чыкъып, кене Алланынъ янына къайтаяткъаныны билип,


одунны якъкъан атештен, сувны къайнаткъан алевден киби, ирип кеткейди! Адынъны душманларынъа белли эткейдинъ! Халкълар Сенинъ юзюнъден титрейгейди!


Мысырдан юзюм чубугъыны кетирдинъ, халкъларны къувып, оны сачтынъ.


Бу дёрт айваннынъ эр биринде алтышар къанаты бар эди. Олар эм ичтен, эм тыштан бутюнлей козьлернен къаплангъан эди. Гедже куньдюз олар токътамайып шу сёзлерни текрарлай: – Къудретли Рабби-Тааля Мукъаддес, Мукъаддес, Мукъаддестир! О, башта олгъан, шимди бар ве энди келеята!


Сизинъ къуртулышынъыз сонъки вакъытларда ачылмагъа азырдыр. Сиз къуртулынъыз деп, иманынъызгъа коре сизни Алланынъ къудрети къорчалай.


Шимди не еудий бар не юнан, не къул бар не азат, не эркек бар не къадын. Иса Месихте сиз эпинъиз – бирсинъиз.


Дин къардашларым, Раббимиз Иса Месихнинъ Адынен сизлерге ялварам, эпинъиз разылыкънен яшанъыз. Аранъызда къавгъаларгъа ёл берменъиз, амма акъылларынъызда ве фикирлеринъизде бир олунъыз.


Биз де, Месихнен берабер бир беден олып, бири-биримизге коре беденнинъ башкъа-башкъа мучелеримиз.


Языда Алла фыравунгъа бойле айта: «Санъа къудретим корюнсин ве Адым бутюн ер юзюнде белли олсун деп, Мен сени юксельттим».


Мен Бабадан чыкъып, дюньягъа кельдим. Энди кене дюньядан кетип, Бабагъа къайтам.


Иса халкъкъа: – Мен сизнен чокъ вакъыт олмайджагъым. Мени Ёллагъаннынъ янына къайтып бараджагъым.


‌Мына, Мен сизлерни къашкъыр сюрюсине къойлар киби ёллайым. Сиз йыланлар киби акъыллы ве гогерджинлер киби саде олунъ.


Бойледже, Коктеки Бабанъыз киби, сиз де мукеммель олунъыз.


Сизинъ ярамай ёлларынъызгъа ве бозукъ ишлеринъизге коре япмайджагъым, лякин Намыма сайгъы косьтерип арекет этеджегим. О вакъыт Мен – РАББИ олгъанымны билирсинъиз, эй, Исраиль халкъы! – дей РАББИ-ТААЛЯ.


Лякин Мен оларны джезаламадым, Намым ичюн, халкълар Намымны яманламасынлар деп, буны япмадым, чюнки олар Мен исраиллилерни Мысырдан чыкъаргъанымны корьген эдилер.


Лякин Намым ичюн, халкълар Намымны яманламасынлар деп, буны япмадым. Исраиллилер оларнынъ араларында яшагъан вакъытта, исраиллилерни Мысырдан чыкъаргъанымда, Мен Озюмни оларнынъ козю огюнде ачкъан эдим.


Адынъ ичюн бизге хор бакъма, шуретли тахтынъны ашалама! Хатырла! Бизге берильген васиетинъни четке ташлама!


– Гуналарымыз бизни къабаатлайлар, лякин, я РАББИ, Адынъ ичюн бир шейлер яп да! Пек чокъ хаинлик эттик, Санъа къаршы гуна ишледик.


– Мен, РАББИ, юзюм багъыны къорчалайым, оны кереккенде суварайым, анда кимсе кирмесин деп, гедже-куньдюз къаравуллайым.


Онынъ козьлери алевленген атеш киби. Башында чокъ таджы бар. Устюнде Озюнден башкъа ич кимсе бильмеген бир ад язылгъан.


Я Рабби! Сенден ким къоркъмаз, Адынъны ким шуретлемез? Ялынъыз Сен Мукъаддессинъ. Бутюн халкълар янынъа келип, Санъа ибадет этеджеклер, чюнки эр кеске адалетли арекетлеринъ ачылды.


Сизлерни йыкъылувдан сакъламагъа, Озюнинъ Шурети огюне сизни къабаатсыз алда буюк къуванчнен къоймагъа Бильгенге,


Хаинге ошамайыкъ. О, ямандан эди ве озь къардашыны ольдюрди. Къардашыны не ичюн ольдюрди? Чюнки онынъ ишлери яман, къардашынынъ ишлери исе догъру эди.


Сен дюньядан Манъа берген адамларгъа Сенинъ Адынъны ачтым. Олар Сенинъ эдилер, ве Сен оларны Манъа бердинъ, ве олар Сенинъ Сёзюнъни сакъладылар.


Сен Менде, Мен исе оларда олам. Олар там бирлик олсунлар. Сонъра дюнья Мени Сен ёллагъанынъны ве, Мени насыл севсенъ, оларны да ойле севгенинъни биледжек.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite