7 Эгер сиз Менде къалсанъыз ве сёзлерим сизде къалса, истегенинъизни соранъыз, сизге бериледжек.
Гъазабынъдан беденимде сагълам ер къалмады, гуналарымдан кемиклерим раат олмай.
Биз де Онынъ огюнде о къадар джесюр оламыз ки, Онынъ ирадесине коре бир шей истеп сорасакъ, О, бизни эшите.
Меним Адымдан бир шей сорасанъыз, оны беджереджегим, ве Баба Огълунда шерефленеджек.
ве Ондан нени сорасакъ, Ондан алырмыз, чюнки биз Онынъ эмирлерини беджерип, Оны мемнюн эткен ишлерни япамыз.
Сиз Мени сайлагъанынъыз дегиль, сизни Мен Озюм сайладым, юрмеге ве гъайып олмайджакъ мейва бермеге тайин эттим. Шунынъ ичюн, Меним Адымдан Бабадан не истесенъиз, О, сизге береджек.
Соранъыз – сизге бериледжек. Къыдырынъыз – тападжакъсыз. Такъырдатынъыз – сизге ачыладжакъ.
О куню Менден ич бир шей сорамайджакъсыз. Сизге керчектен догърусыны айтам: эгер Меним Адымдан Бабадан не сорасанъыз, О, сизге береджек.
Мен шуны айтам: Рухнынъ истегинен яшанъыз, о вакъыт беденинъизнинъ яман истеклерини беджермезсиз.
Сиз ягънен сюртюлип, бу ягълав сизнен къалыр. Энди сизге ич кимсенинъ огреткени кереги ёкъ. Бу ягълав озю сизге эр шейни огретир. О, акъикъийдир, онда ялан ёкъ. О, сизни огреткени киби, Месихте къалынъыз.
Сёзлеринъ огюме келип-кечмез, мен оларны юттым; олар манъа къуванч, юрегиме шенълик олды. РАББИ, Ордуларнынъ Алласы! Адынънен адлангъаным.
Яман адамнынъ къоркъкъаны башына келир, инсафлы адамнынъ истеги исе ерине келир.
О заман ярыгъынъыз танъ киби агъараджакъ, тезден яхшы оладжакъсынъыз, догърулыгъынъыз огюнъизден кетеджек, РАББИнинъ Шурети сизни озгъараджакъ.
Мен санъа бугунь буюргъан бу сёзлер юрегинъде къалсынлар.
Бабалар, сизге яздым: сиз башындан Бар олгъан Алланы бильдинъиз. Йигитлер, сизге яздым: сиз къуветлисинъиз; сизинъ ичинъизде Алланынъ Сёзю булуна, ве сиз яманны енъдинъиз.
Ичинъизде Месихнинъ сёзю бутюн зенгинлигинен яшасын. Бутюн икметнен бири-биринъизни огретинъиз ве тенбиеленъиз; сизинъ юреклеринъизде Аллагъа зебурлар, макътав йырлары ве рухий тюркюлерни миннетдарлыкънен йырланъыз.
Бабам мени огретип, манъа бойле айта эди: «Айткъанларымны юрегинъе къой, эмирлеримни тутып яша.
О вакъыт Къудретлиде къуванч тапарсынъ, юзюнъни Аллагъа котерирсинъ.
Ибраимнинъ эвлятлары олгъанынъызны билем. Амма Мени ольдюрмеге чаресини къыдырасыз, чюнки сиз Меним сёзюмни анълап оламайсыз.
О, берген эмирлеринден ве низамнамелеринден мен айырылмадым, Онынъ сёзлерини юрегимде сакъладым.
лякин бабасы бельгилеген вакъыткъадже о, незаретчилернинъ ве эв бакъыджыларнынъ астындадыр.
Гедже Гивон шеэринде Сулеймангъа тюшюнде РАББИ корюнди. Алла онъа: – Санъа не берейим, сора, – деди.
Онъа иман эткен еудийлерге Иса шай деди: – Меним сёзюмнен яшай берсенъиз, сиз акъикъий шегиртлерсинъиз.