Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Юхан 14:27 - Мукъаддес Китап

27 Мен сизге барышыкъ къалдырам, Озь барышыгъымны сизге берем. Дюнья бергени киби Мен бермейим. Юреклеринъиз сыкъылмасын, къоркъманъыз.

Gade chapit la Kopi




Юхан 14:27
65 Referans Kwoze  

О вакъыт сизинъ юреклеринъизни ве фикирлеринъизни адам акълына сыгъмагъан, Алла берген тынчлыкъ-аманлыкъ Иса Месихте сакълайджакъ.


Сиз Менде барышыкъ тапмакъ ичюн буларны сизге айттым. Дюньяда къаза-беля ичинде яшарсынъыз. Лякин джесюр олунъыз: Мен бу дюньяны енъдим.


Къоркъма! Мен янынъдадырым! Дешетке къалма! Мен Алланъдырым! Мен сени къавийлештиририм, санъа ярдым этерим, онъ къолумнен санъа адалет берерим.


Аманлыкъ Раббиси Озю сизлерге эр вакъыт ве эр шейде тынчлыкъ-аманлыкъ берсин. Рабби сизинъ эпинъизнен олсун!


Юрегинъизде Месихнинъ аманлыгъы падишалыкъ этсин; сизлер, бир беденнинъ азалары олып, бунъа чагъырылдынъыз. Миннетдар олунъыз.


Алла бизге къоркъакълыкъ рухуны дегиль, кучь-къувет, севги ве низам рухуны берди.


Ишанч берген Алла сизлерни къуванч ве тынчлыкъ-аманлыкъкъа толдурсын; сизинъ ишанчынъыз Мукъаддес Рухнынъ кучюнен бол олсун!


РАББИ юзюни санъа чевирсин ве тынчлыкъ-аманлыкъ берсин!»


Беден акъкъында тюшюнджелер олюмни кетирелер, Алланынъ Руху акъкъында тюшюнджелер исе яшайыш ве тынчлыкъ-аманлыкъны кетирелер,


Олардан къоркъма. Мен сенинъ янынъда оладжагъым ве олардан къуртараджагъым, – деди РАББИ.


Алла Бабамыз ве Рабби Иса Месих сизге эйилик ве тынчлыкъ-аманлыкъ берсин!


Рухнынъ мейвасы исе – севги, къуванч, тынчлыкъ-аманлыкъ, сабыр, мерамет, яхшылыкъ, ишанч,


Эшит мени, я РАББИ, ве мерамет эт манъа! Я РАББИ, манъа ярдымджы ол!»


Иманымыз ичюн акъланып, Раббимиз Иса Месихнинъ ярдымынен бизим Алланен арамызда тынчлыкъ-аманлыкъ кельди.


– Юреклеринъиз сыкъылмасын. Аллагъа иман этесиз, Манъа да иман этинъиз!


Бизге бир Бала догъды, бизге бир Огъул берильди! Омузлары устюне акимиет къоюлды. Онъа «Аджайип», «Насиатчы», «Кучьлю Алла», «Эбедий Баба», «Аманлыкъ Падишасы» дейджеклер.


фукъарени О, топракътан котере, ёкъсулны куль тёпеден чыкъарып юксельте


Алланынъ душманлары олгъанымызда, Огълунынъ олюминен Озюнен барышкъан олсакъ, даа да Огълунынъ омрюнен къуртулышны тападжакъмыз


Иса оларгъа кене: – Селям алейкум! Бабам Мени ёллагъан киби, Мен де сизни ойле ёллайым, – деди.


Сенинъ буюк севгинъ коклерге ете, акъикъатынъ да булутларгъа етише!


Я РАББИ, Озь ишлеринънен мени къувандырдынъ, яраткъанларынъдан севинчнен къычырам!


Озюнен эр бир шейни Онынъ ярдымынен барыштырмагъа, ердеки ве коклердеки эр бир шейлерге хачта тёкюльген къаны ярдымынен тынчлыкъ-аманлыкъ кетирмеге истеди.


Алла севген ве азиз олмагъа чагъыргъан, бутюн Рим шеэринде яшагъан иманлыларгъа: Алла Бабамыз ве Рабби Иса Месих сизге эйилик ве тынчлыкъ-аманлыкъ берсин!


Огъулларынъ эписини РАББИ акъкъында огретеджеклер, огъулларынъ буюк тынчлыкъ-аманлыкъ ичинде яшайджакъ.


Сен улусынъ, аджайип шейлер япасынъ. Ялынъыз Сен – Алласынъ.


Алла Бабамыз ве Рабби Иса Месих сизге эйилик ве тынчлыкъ-аманлыкъ берсин!


Мен Юдже Алланы, мен ичюн эр шейни япкъан Алланы чагъыраджагъым.


Шу куннинъ акъшамында, афтанынъ биринджи кунюнде шегиртлер, еудий башлыкъларындан къоркъып, эвнинъ къапуларыны къапатып отура эдилер. О вакъыт Иса пейда олды. Шегиртлернинъ ортасында турып, оларгъа: – Селям алейкум! – деди.


Алла Бабамыз ве Рабби Иса Месих сизге эйилик ве тынчлыкъ-аманлыкъ берсин!


Алла Озь Сёзюни Исраиль огъулларына ёллап, Иса Месихнинъ ярдымынен барышыкъ илян этти. Шу Иса – эписининъ Раббисидир.


– Юкъары коклерде Аллагъа шан-шурет! О мемнюн олгъан адамларгъа ер юзюнде барышыкъ олсун! – дедилер.


къаранлыкъ ве олюм кольгеси тюбюнде яшагъанларны ярыкълатаджакъ, бизге барышыкъ ёлуны косьтереджек.


Эбедий васиетнинъ къанына бакъып, къойларынынъ буюк Чобаны, Раббимиз Исаны олюлерден тирильткен, тынчлыкъ-аманлыкъ берген Алла,


Геджелернинъ биринде Рабби Павелге руяда: «Къоркъма! Айта бер, сусып къалма!


‌Амма олардан къоркъманъыз! Эр бир сакъланылгъан шей озь вакътында ачыладжакъ, ве эр бир сыр белли олур.


Шенъликнен чыкъаджакъсынъыз, тынчлыкъ-аманлыкънен сизни алып кетеджеклер, дагълар ве байырлар огюнъизде тюркю йырлайджакълар, чёльдеки эписи тереклер сизге эль чырпаджакълар.


Я РАББИ, Сени чагъырам! Меним Къаям! Мени джевапсыз къалдырма! Ёкъса, Сен манъа джевап бермесенъ, мен мезаргъа тюшкенге ошайджагъым.


Башынъа тюшеджек азаплардан къоркъма. Мына, Шейтан сизлерни сынамакъ ичюн, аранъыздан базыларны алып, тюрьмеге ташлайджакъ, ве он кунь къадар сиз азап чекеджексиз. Ольгендже садыкъ къал, ве о вакъыт Мен санъа яшайыш берерим, о, санъа тадж дайын олур.


Юхан – Кучюк Асиядаки еди иманлыларнынъ джемиетине: Шимди ве эвельде бар олгъан, энди де келеяткъан Алла ве Онынъ тахты алдында тургъан еди Рухлар сизге эйилик ве тынчлыкъ-аманлыкъ берсин!


Ибраим онъа эр бир шейден онда бир пайыны берди. Мелкиседек адынынъ биринджи манасы – «догърулыкъ падишасы», сонъра о, Салим шеэрининъ падишасы, яни тынчлыкъ-аманлыкъ падишасыдыр.


Секиз куньден сонъ Исанынъ шегиртлери кене эвде топлаштылар. Оларнен берабер Тома да эди. Къапулары къапалы олгъан олса да, Иса кельди ве оларнынъ ортасында турып: – Селям алейкум! – деди.


Сен исе, инсан огълу, олардан къоркъма, оларнынъ сёзлеринден де къоркъма. Олар сенинъ чевре-четинъде тикенлер ве когем чалылары киби олса да, сен чаянлар арасында яшасанъ да, оларнынъ айтаджакъларындан къоркъма ве къоркъунчлы юзьлеринден дешетленме. Олар исьянджы халкътыр.


РАББИнинъ сеси сувларнынъ устюндендир; шуретли Алла гудюрдеди; РАББИ бутюн сувлар устюндендир!


– Мен, Невукъаднеццар, озь эвимде – раатлыкъ ве тынчлыкъта, сарайымда – боллукъта яшай эдим.


Апансыз белядан ве ярамайларгъа кельген къазадан къоркъма,


Амма къоркъакъ, имансыз, игренч, адамларны ольдюрген, ороспу, джады, путперест ве бутюн яланджыларнынъ къысмети – атеш ве кукюрт янгъан гольдедир. Бу, экинджи олюмдир.


Бу къаиденен яшагъанларнынъ эписине ве Алланынъ Исраилине тынчлыкъ-аманлыкъ ве мерамет олсун!


Къайсы эвге кирсенъиз, башта: «Эвинъизге барышыкъ олсун», – денъиз.


РАББИнинъ Сарайыны къураджакъ ве шан-шуретли оладжакъ. О, падиша оладжакъ ве тахтында башлыкъ этеджек. Озь тахтында руханий де отураджакъ. Оларнынъ экиси бирлик ве муаббет арекет этеджек.


ве олар Мени макътайджакълар. Узакътаки ве якъындакилерге тынчлыкъ-аманлыкъ олсун! – дей РАББИ. – Мен оларны яхшы этеджегим!


Козьлери семизликтен патлап чыкъар, юреклери яман фикирлерни догъар.


Колоссай шеэриндеки азизлерге ве Месихке инангъан садыкъ агъа-къардашларымызгъа: Алла Бабамыз сизге эйилик ве тынчлыкъ-аманлыкъ берсин!


‌Мен сизге, достларыма айтам: беденни ольдюрип, сонъ башкъа бир шей япып оламагъанлардан къоркъманъыз.


– Къоркъма, Якъуп-къурт, Исраиль акъайлары! Санъа Мен ярдым этеджегим, – дей РАББИ, сени сатын алгъан Исраильнинъ Азизи.


Ондан сонъ Дарьявеш падиша бутюн ер юзюнде яшагъан эписи халкъларгъа, миллетлерге ве тиллерге бойле деп язды: «Сизге буюк тынчлыкъ-аманлыкъ олсун! Мен бойле эмир берем:


Мени Алла къуртара! Онъа ишанып, къоркъмайджагъым! РАББИ-Тааля – кучюм, Онъа йырларым! О мени къуртарды!


Баш чалгъыджы ичюн. Аль-хашшеминит. Давутнынъ зебуры.


Лякин О, сессиз къалса, Оны ким къабаатлап олур? Юзюни гизлесе, Оны ким корип олур? Эм халкъкъа, эм бир адамгъа бир олур,


джанымнынъ раатлыгъы гъайып олды, аманлыкъ не олгъаныны унуттым.


Мен исе, меним аякъларым аз къалды абынаджакъ эди, табанларым аз къалды таяджакъ эди.


Сонъра Ехошафатнынъ падишалыгъы тынч яшап башлады. РАББИ онъа эр тарафтан тынчлыкъ берди.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite