12 Сизге керчектен догърусыны айтам: Манъа иман эткен адам Мен япкъан ишлеримни озю япаджакъ ве атта бундан буюк ишлер де япаджакъ, чюнки Мен Бабанынъ янына кетеятам.
Иса оларгъа джевап берип: – Сизлерге догърусыны айтам: эгер иманлы олсанъыз ве шубеленмесенъиз, тек инджир терегинен япкъанымны дегиль де, мына бу дагъгъа: «Еринъден котерилип, денъизге атыл!» – десенъиз, айткъанынъыз киби оладжакъ.
Къайда инангъанлар олса, анда бойле бельгилер оладжакъ: Меним Адымдан олар джинлерни къувып чыкъараджакълар, эвель бильмеген тиллерде лаф этеджеклер,
Чокъ куньлер девамында буны текрарлай эди. Ахырында, Павелнинъ джанына тийди, ве о, рухкъа айланып: – Иса Месихнинъ Адындан санъа буюрам: бу къызнынъ ичинден чыкъып кет! – деди, ве рух шу ань чыкъып кетти.
Пётр онъа: – Айнея, Иса Месих сени тедавийлей. Еринъден тур, тёшегинъни джый! – деди. Айнея шу ань еринден турып кетти.
Онынъ беденине тийген явлукълар ве оглюклер хасталарнынъ устюне япылгъанда, олар хасталыкътан къуртула, ичлериндеки шейтанлар чыкъып кете эдилер.
Пётр эписини тышарыгъа чыкъаргъан сонъ, тиз чёкип дува окъуды ве олюге бакъып: – Табита, еринъден тур! – деди. Къадын козьлерини ачты да, Пётрны корип отурды.
Чокъ адамлардан арам рухлар кучьлю сеснен къычырып чыкъа эдилер, чокъ паралич ургъанлар ве сакъатлар тедавийлене эдилер.
Пётр кечип кетеяткъанда, ич олмадым онынъ кольгеси биле базыларнынъ устюне тюшсюн деп, хасталарны сокъакъларгъа чыкъарып, сетлер ве тёшеклер устюне яткъызып къоя эдилер.
Бойледже, онынъ сёзюни ачыкъ гонъюльден къабул эткенлер сувгъа батырылып чыкътылар. Шу куню учь бинъге якъын джан иманлыларгъа къошулды.
Хаберни эшиткенлернинъ чокълары исе иман эттилер, ве бу адамларнынъ сайысы беш бинъге якъын олды.
Сизге акъикъатны айтам: Меним кетеяткъаным сиз ичюн файдалыдыр. Эгер Мен кетмесем, Къорчалайыджы сизге кельмез. Эгер кетсем, Оны сизге ёллайджагъым.
О, Алланынъ къудретинен юксельтильгенден сонъ, Бабанынъ вадеси боюнджа Мукъаддес Рухны алып, бизге ягъдырды. Шимди сизлер буны корип, эшитип турасыз.
Иса буны Мукъаддес Рух акъкъында айтты. Исагъа иман эткенлер Рухны якъын арада аладжакъ эдилер. О вакъыт Рух даа берильмеген эди, чюнки Иса шуретини даа алмагъан эди.
Иса халкъкъа: – Мен сизнен чокъ вакъыт олмайджагъым. Мени Ёллагъаннынъ янына къайтып бараджагъым.
Алланынъ Сёзю даркъатылгъан сайын, Ерусалимде Исанынъ шегиртлерининъ сайысы эп арта эди. Руханийлернинъ де чокълары имангъа бойсундылар.
– Бу адамларгъа не япайыкъ? Оларнынъ къолунен ачыкътан-ачыкъ бир аджайип шей япылгъаныны Ерусалимде яшагъанларнынъ эписи билип алды! Бизлер буны ред эталмамыз.
Сизге айткъанымны: «Мен сизден кетеятам ве кене къайтаджам», – эшиттинъиз. Эгер Мени севген олсанъыз, «Бабамнынъ янына кетеятам», – дегениме къуваныр эдинъиз, чюнки Бабам Менден буюктир.
о адамларнынъ башкъа тиллерде лаф этип, Алланы шерефлегенлерини эшитип тура эдилер. О вакъыт Пётр сёз алып:
Эльчилер Рабби Исанынъ тирилюви акъкъында буюк кучьнен шаатлыкъ эте эди. Оларнынъ эписине чокъ хайыр бериле эди.
О, узакъта япракъларынен къаплангъан бир инджир терегини корьди. Бирде-бир емиш тапылырмы, деп, терекнинъ янына кельгенде, япракълардан гъайры бир шей тапмады. Инджир джыймагъа вакъты даа кельмеген эди.
«Бириси сача, башкъасы ора», – деген аталар сёзю шу вазиетте догърудыр.
Баба Огълуны севе ве Огълуна Озю япкъан эр шейни косьтере. О, сизни шашыртып, бундан да буюк шейлерни косьтереджек.