9 О вакъыт Симон Пётр: – Рабби, тек аякъларымны дегиль, къолларымны, башымны да юв! – деди.
Алла Озю сени эбедиен ёкъ этеджек, сени булунгъан еринъден къувып айыраджакъ, тирилер топрагъындан сенинъ тамырынъны чыкъараджакъ. Сэла
«Давут Ахимелекнинъ эвине кирди», – деп онъа бильдирди.
Шунъа сувгъа батырылып чыкъув ошай; о, шимди бизни Иса Месихнинъ тирилювинен къуртара. Онынъ манасы – беденни кирден темизлемек дегиль, Алладан темиз-пак видждан тилемектир.
Шунынъ ичюн толу иманнен ве чин юрекнен Аллагъа якъынлашайыкъ, юреклеримизни яман видждандан темизлейик, беденимизни темиз сувнен ювайыкъ.
О вакъытта мени сарып алгъан душманларыма къаршы мен башымны котерип юреджегим; РАББИнинъ чадырында къурбанлар чалып, къуванчнен къычыраджагъым, РАББИге йырлайджагъым ве чалгъы чаладжагъым!
Пилат ич бир шей ярдым этмегенини, аксине исьян котериледжегини корип: – Мен бу адамнынъ къаны тёкюледжегинде къабаатлы дегилим. Бу ишни озьлеринъиз бакъынъыз! – деди де, халкънынъ козю огюнде сув кетиртип, эллерини ювды.
Эй, Ерусалим, къуртулмакъ ичюн, юрегинъни яман шейлерден темизле. Къара ниетлеринъ ичинъде даа не къадар къаладжакъ?
– Меним аякъларымны ич бир вакъыт ювмайджакъсынъ! – деди Пётр. – Эгер ювмасам, Меннен бирликте пайынъ олмайджакъ, – деди Иса.
Иса онъа: – Ювулгъан адам бутюнлей темиз, онынъ тек аякъларыны ювмакъ керек. Сиз темизсиз, амма эпинъиз дегиль, – деди.