32 Эгер Алла Инсан Огълунда шерефленген олса, Алла Озюнде Инсан Огълуны шерефлейджек, Оны тез арада шерефлейджек.
Ич бир арам, Алланынъ лянети устюнде олгъан шей анда къалмайджакъ, лякин шеэрде Алланынъ ве Къозунынъ тахты оладжакъ, ве Онынъ къуллары Онъа хызмет этеджеклер.
Мелек манъа буллюр киби тыныкъ яшайыш озенини косьтерди. О, Алланынъ ве Къозунынъ тахтындан чыкъа
Шу сёзлерден сонъ Иса козьлерини кокке котерип, деди: – Эй, Баба! Вакъыт кельди. Огълунъ Сени шерефлесин деп, Огълунъны шерефле.
Иса оларгъа шойле джевап къайтарды: – Инсан Огълу шуретленеджек вакъты кельди.
Мен Альфа ве Омега, Биринджи ве Сонъки, эр шейнинъ эм Башы, эм Сонъудырым.
Енъеджек адамгъа Меннен берабер тахтымда отурмагъа ер берерим. Чюнки Мен де енъип, Бабамнен берабер Онынъ тахтында отурдым.
Месих исе кокке котерилип, шимди Алланынъ онъ тарафында олаята; Алла Онъа мелеклерни, акимиетлерни ве кучьлерни бойсундырды.