30 Иуда исе питени алып, бирден тышарыгъа чыкъып кетти. Энди гедже тюшкен эди.
аякълары яманлыкъкъа чапар, къабаатсыз къанны тёкмеге ашыкъар. Фикирлери – яман фикирлердир, чевре-четини йыкъа ве къыралар.
Къан тёкмек ичюн олар тез чапалар.
Мен эр кунь Алланынъ Сарайында сизинъ аранъызда олгъанымда, Манъа къол котермей эдинъиз. Амма шимди сизинъ вакътынъыз, къаранлыкънынъ укюми, – деди.
Яман адамлар яманлыкъ япмагъандже, юкълап оламайлар, биревни ёлдан урмагъандже, оларнынъ козюне юкъу кирмей.
Иса джевап берип: – Мен бу пите парчасыны ашкъа батырып кимге берсем, одыр, – деди. Сонъ О, бир пите парчасыны батырып, Симон Искариот огълу Иудагъа берди.