21 Бу сёзлерни айткъан сонъ, Исанынъ джаны пек сыкъылды. Энди ачыкътан-ачыкъ айтып башлады: – Сизге керчектен догърусыны айтам: Мени сизден биринъиз сатаджакъ.
Аш ашагъанда, Иса: – Сизге догърусыны айтам: сизден биринъиз Мени сатаджакъ, – деди.
Мен эпинъиз акъкъында айтмайым, – девам этти Иса. – Мен сайлагъан адамларымны билем. Лякин отьмегимни ашагъан адамнынъ Манъа къаршы табаныны котергени акъкъында Языда язылгъан сёзлер беджерильмек керек.
Олар ашап отургъан вакъытта, Иса: – Сизге догърусыны айтам: Меннен отурып ашагъанлардан биринъиз Мени сатаджакъ, – деди.
Энди юрегим сызлай. Мен не айтсам экен? «Эй, Баба, Мени бу сааттен къуртар», – дейимми? Лякин Мен шу саат ичюн кельдим.
Иса Мерьемнинъ де, онен кельген еудийлернинъ де агълагъанларыны корьгенинен, руху чорланды, юреги сызлады.
Олар озюмизнинъ арамыздан чыкътылар, лякин олар бизден дегиллер. Эгер олар бизден олгъан олса, бизнен къалыр эдилер. Оларнынъ бизден айырылып кеткени олар эписи бизден олмагъаныны косьтере.
Павел Афинада Силанен Тимотейни беклеп тургъанда, бу шеэр путларнен толгъаныны корип, гонълю янды.
Акъшамлыкъ ашы вакъты эди. Шейтан энди Симон Искариот огълу Иуданынъ юрегине Исаны сатмакъ ниетини къойгъан эди.
Исанынъ руху кене чорланды. Иса къабирге кельди. Къабир бир къоба ичинде олып, онынъ агъзына таш къоюлгъан эди.
Исанынъ козьлери яшланды.
Иса адамларнынъ о къадар таш юрекли олгъанларына къайгъырып, этрафына кедер ве ачувнен бакъты. Къолу сакъат адамгъа исе: – Къолунъны узат! – деди. О, сакъат къолуны узаткъанынен, къолу тюзельди.
О, янында олгъан адамларгъа: – Джаным сыкъылып, олю гъамынен тола. Мында къалынъыз ве Меннен берабер козь-къулакъ олунъыз, – деди.
Шегиртлери исе, О, ким акъкъында айткъаныны бильмейип, шашкъынлыкънен бир-бирине бакъып тура эдилер.