23 Иса оларгъа шойле джевап къайтарды: – Инсан Огълу шуретленеджек вакъты кельди.
Манъа адалар ишаналар, башында Таршиш гемилери келелер, узакълардан кумюш ве алтынларынен огъулларынъны кетирелер, РАББИнинъ Ады, сенинъ Алланъ, Исраильнинъ Азизи ичюн шуны япалар. РАББИ сени шуретледи!
Учюнджи сефер барып кельгенде де, шегиртлери юкълай эди. Иса оларгъа: – Сиз эп юкълайсынъызмы, раатланасынъызмы? Етер! Энди юкъламанъыз! Вакъты-саати кельди: мына, гуналы адамларнынъ къолуна Инсан Огълуны берелер.
Инсан Огълу шурети ичинде эписи мелеклеринен берабер кельгенде, Озюнинъ шуретли падиша тахтына отураджакъ.
Сен танымагъан миллетни чагъыраджакъсынъ; сени бильмеген миллет санъа ашыкъаджакъ, РАББИ, сенинъ Алланъ, сизни шуретлеген Исраильнинъ Азизи ичюн санъа келеджеклер.
Шегиртлери буны башта анъламадылар. Иса Озь шуретине тек иришкен сонъ, бу сёзлер Онынъ акъкъында язылгъаныны ве халкъ Оны бойле къаршылагъаныны хатырладылар.
Шундан сонъ Озь шегиртлерининъ янына келип, оларгъа: – Сиз эп юкълайсынъызмы, раатланасынъызмы? Вакъты-саати кельди: мына, Инсан Огълуны гуналы адамларнынъ къолуна берелер.
Бираз узакълашып, ерге йыкъылды ве, эгер мумкюн олса, бу саат Онъа тиймейип кечсин деп, дува окъуды.
Иса буны Мукъаддес Рух акъкъында айтты. Исагъа иман эткенлер Рухны якъын арада аладжакъ эдилер. О вакъыт Рух даа берильмеген эди, чюнки Иса шуретини даа алмагъан эди.
Энди юрегим сызлай. Мен не айтсам экен? «Эй, Баба, Мени бу сааттен къуртар», – дейимми? Лякин Мен шу саат ичюн кельдим.
Песах Байрамындан эвель Иса бу дюньядан Бабанынъ янына кетмек вакъты кельгенини биле эди. О, бу дюньяда Озюнъкилерни севген эди ве шимди оларны сонъунадже севди.