45 Мерьемнен кельген еудийлернинъ чокълугъы Исанынъ япкъан ишини корип, Онъа иман эттилер.
Мартагъа ве Мерьемге, агъасынынъ ольгени себебинен оларнынъ гонълюни алмакъ ичюн, чокъ еудийлер кельген эдилер.
Иса Ерусалимде Песах Байрамында олгъанда, чокъ адамлар Онынъ япкъан аджайип бельгилерини корип, Онъа иман эттилер.
Бунъа бакъмадан, чокъ башлыкълар Исагъа иман эттилер. Лякин, синагогалардан айырылмасынлар деп, олар фериселер ичюн Исаны ачыкъ танымай эдилер.
Мерьемнен берабер эвде отургъан, онъа теселли берген еудийлер онынъ ашыкъып еринден турып тышарыгъа чыкъкъаныны корьдилер ве, Мерьем къабирге барып агъламагъа кетти, деп, онынъ артындан бардылар.
Онынъ алдына чокъ адамлар кельди. Олар дей эдилер ки, Ягъя ич бир бельги косьтермеген олса да, онынъ Иса акъкъында айткъанларынынъ эписи акъикъий чыкъты.
Халкънынъ чокъусы исе Онъа иман этти. Олар: – Месих кельгенде, бу адам косьтерген бельгилерден чокъча бельги косьтермез экенми? – дей эдилер.
Исраиллилер РАББИнинъ къудрети мысырлыларнен не япкъаныны корьдилер. Халкъ, РАББИден къоркъып, Онъа ве Онынъ къулу олгъан Мусагъа инанды. О заман Муса ве Исраиль огъуллары РАББИге бу тюркюни йырладылар: