22 Амма шимди де билем ки, Сен Алладан не истесенъ, Алла Санъа береджек.
Биз билемиз ки, Алла гуналы адамларны динълемей. Ким Алладан къоркъып, Онынъ истегенини беджерсе, Алла тек оны динълей.
Иса онъа: – «Къолунъдан кельсе»?! Иманлы адам эр шейни япа билир, – деди.
Иса оларгъа якъынлашып, лафыны башлады: – Манъа кокте де, ерде де бутюн акимиет берильди.
Сен Огълунъа берген адамларнынъ эписине О, эбедий аят берсин деп, Сен Онъа бутюн яшагъанларнынъ устюнде къудрет бердинъ.
Баба Огълуны севе. О, Онынъ къолуна эр шейни берди.
Менден истеп сорасанъ, Мен Сени халкъларнынъ саиби япаджагъым, бутюн ер юзюни санъа береджегим, ве о, Сенинъ барлыгъынъ олур.
– Сенинъ агъанъ тириледжек, – деди Иса.