9 Адамларнынъ эписини ярыкълатаджакъ акъикъий ярыкъ исе дюньягъа келеята эди.
Манъа иман эткен эр бир адам къаранлыкъта къалмасын деп, Мен дюньягъа ярыкъ олып кельдим.
Шунынънен берабер, сизге янъы эмирни язаятам. О, эм Онда, эм де сизде акъикъийдир. Чюнки къаранлыкъ кечеята, акъикъий ярыкъ энди парылдай.
Онда омюр бар эди, ве бу омюр инсанларгъа ярыкъ эди.
– Сен – Меним къулумсынъ, Якъупнынъ къабилелерини гъайрыдан тиклейджексинъ, Исраильнинъ къалгъанларыны къайтараджакъсынъ. Бундан гъайры, миллетлер ичюн бир ярыкъ оладжакъсынъ, сенинъ ярдымынънен дюньянынъ кенарларында яшагъанларны къуртараджагъым.
Ягъя, адамларнынъ эписи онынъ ярдымынен имангъа кельсин деп, ярыкъ акъкъында шаатлыкъ этмеге кельди.
Даа шуны билемиз: Алланынъ Огълу кельди ве, биз Акъикъий Олгъанны таныйыкъ деп, бизге акъыл берди. Биз акъикъий Аллада, Онынъ Огълу Иса Месихте булунамыз. Бу – акъикъий Алла ве эбедий омюрдир.
Иса онъа деди: – Мен – ёл, акъикъат ве аят олам. Бабагъа келеджек эр ким тек Меним вастамнен келе.
Иса оларгъа: – Сизге керчектен догърусыны айтам: сизге коктеки отьмекни берген киши Муса дегиль эди. Акъикъий коктеки отьмекни сизге Бабам бере.
Эгер: «Гунамыз ёкъ», – десек, озь-озюмизни алдатамыз ве ичимизде акъикъат булунмай.
Къанунда ве Алланынъ сёзлеринде догърусыны къыдырынъыз. Эгер адамлар буларгъа коре айтмасалар, оларда ярыкъ ёкътыр!
Мен – акъикъий юзюм асмасы олам, Бабам исе – багъджыдыр.
Халкъ арасында Иса акъкъында чокъ мырылдагъанлар бар эди. Базылары: «О, яхшы адам», – дей, башкъалары: «Ёкъ! О, халкъны ёлдан ура», – дей эдилер.
Амма козюнъ сагълам олмаса, бутюн беденинъ де къаранлыкъкъа толур. Эгер де ичинъдеки нур къаранлыкъ олса, къаранлыкънынъ озю насыл экен?!
Эгер бутюн беденинъ ярыкъкъа толу олса, сенде ич бир къара къысым олмаса, чыракъ парылдавынен сени ярыкълаткъан киби, эр бир еринъ яп-ярыкъ олур.