4 Онда омюр бар эди, ве бу омюр инсанларгъа ярыкъ эди.
Иса кене халкънен лаф этип: – Мен дюньянынъ ярыгъы олам. Ким Меним пешимден кетсе, къаранлыкъта юрмез, лякин онен аят ярыгъы оладжакъ, – деди.
Манъа иман эткен эр бир адам къаранлыкъта къалмасын деп, Мен дюньягъа ярыкъ олып кельдим.
Алланынъ Озю аят чокърагъы олгъаны киби, аят чокърагъы олмагъа Огълуна да ёл берди.
Мен даа дюньяда олгъанымда, дюньянынъ ярыгъы олам.
Иса онъа шойле деди: – Мен тирилюв ве аят олам. Манъа иман эткен адам ольсе де, яшайджакъ.
Шаатлыкъ исе будыр: Алла бизге эбедий омюр берди, ве бу омюр – Онынъ Огълундадыр.
Иса онъа деди: – Мен – ёл, акъикъат ве аят олам. Бабагъа келеджек эр ким тек Меним вастамнен келе.
Иса оларгъа деди: – Даа къыскъа бир вакъыт ичинде ярыкъ сизнен оладжакъ. Къаранлыкъ сизни басмасын деп, ярыкъта юрюнъиз. Къаранлыкъта юрген адам къаерге кетеяткъаныны бильмей.
чюнки эр ачылгъан шей – ярыкътыр. Шунынъ ичюн бойле айтылгъан: «Эй, юкълагъан, тур ве олюлерден котериль, ве Месих сени ярыкълатыр».
Къаранлыкъта яшагъан халкъ буюк ярыкъ корьди! Олюм топрагъында, олюм саесинде яшагъан адамлар ичюн ярыкъ парылдады.
Сизинъ омрюнъиз – Месих. О, пейда оладжакъ вакъытта сизлер Онен берабер шуретте пейда оладжакъсынъыз.
Кёр адамларны белли олмагъан ёлларындан алып кетеджегим, таныш олмагъан ёлларда юрсетеджегим, оглериндеки къаранлыкъны ярыкъкъа чевиреджегим, къыйыш ёлларыны догъру этеджегим. Олар ичюн япаджакъларым будыр, оларны къалдырмайджагъым.
Олар: «Озь миллетине де, башкъа миллетлерге де ярыкъ акъкъында хабер этмек ичюн, Месих азап чекмеге ве олюлер ичинден биринджи олып тирильмеге керек эди», – дей эдилер.
О – башкъа миллетлерни ярыкълатаджакъ Нурдыр, Сенинъ Исраиль халкъынънынъ шуретидир.
Бу Аят косьтерильген эди, ве биз оны корьдик. Бунъа шаатлыкъ этемиз, сизге бу эбедий омюрни беян этемиз. О, Бабасынен эди, эм бизге косьтерильген эди.
Баба насыл этип олюлерни тирильтсе ве оларгъа аят берсе, Огъул да кимни истесе, оны тирильте.
– Мен, Иса, иманлылар джемиетлериме бу хаберни айтмагъа сизге Озь мелегимни ёлладым. Мен – Давутнынъ тамырым ве несилим, ярыкъ танъ йылдызым.
Севгинен акъикъат корюшелер, догърулыкъ ве аманлыкъ опюшелер!
Амма Адыма сайгъы косьтергенлер ичюн, догърулыкъ кунеши догъаджакъ ве нурларынен шифа кетиреджек. Ве сиз чыкъып, бакъылгъан бузавлар киби, сычрайджакъсынъыз.
Язылгъанына коре, биринджи адам Адем тири джан олды. Сонъки Адем исе омюр берген рух олды.
Мелек манъа буллюр киби тыныкъ яшайыш озенини косьтерди. О, Алланынъ ве Къозунынъ тахтындан чыкъа
Коклер Онынъ акъикъатыны бильдиреджеклер, Алланынъ Озю – Укюм Чыкъарыджыдыр. Сэла
Мына бу суд: дюньягъа ярыкъ кельген олса да, адамлар ярыкътан зияде къаранлыкъны севдилер, чюнки оларнынъ япкъан ишлери яманлыкъ эди.
Башындан шимдигедже булунгъан шейни, биз эшиткен ве озь козьлеримизнен корьгенимизни, сейир эткен ве къолларымызнен тийгенимизни, Аят Сёзюни бильдиремиз.
