Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Юхан 1:34 - Мукъаддес Китап

34 Энди мен корьдим ве шаатлыкъ эттим: мына бу Адам – Алланынъ Огълудыр.

Gade chapit la Kopi




Юхан 1:34
42 Referans Kwoze  

Мен РАББИнинъ низамнамесини бильдиреджегим. О, Манъа деди: «Сен Меним Огълумсынъ. Бугунь Мен Санъа Баба олдым.


О вакъыт Натанель: – Равви, Сен Алланынъ Огълусынъ, Исраильнинъ Падишасысынъ! – деди.


Онынъ янына Сынавджы кельди де: – Эгер Сен Алланынъ Огълу олсанъ, айтчы, бу ташлар отьмек олсунлар! – деди.


Даа шуны билемиз: Алланынъ Огълу кельди ве, биз Акъикъий Олгъанны таныйыкъ деп, бизге акъыл берди. Биз акъикъий Аллада, Онынъ Огълу Иса Месихте булунамыз. Бу – акъикъий Алла ве эбедий омюрдир.


Тиатирадаки иманлылар джемиетининъ мелегине яз: «Алла Огълунынъ козьлери – алевленип янгъан атеш киби, аякълары йылтыратылгъан тунчкъа ошай. О, бойле дей:


Шу исе, Иса – Месих, Алланынъ Огълу олгъанына инанынъыз деп ве инанып, Онынъ Адындан аятны алынъыз деп, язылгъандыр.


Алланынъ бизге олгъан севгиси бунда ачыкъ косьтерильди: Алла бирден-бир Огълуны дюньягъа ёллады, бизге Онынъ ярдымынен яшамагъа ёл ачты.


Гуна ичинде яшагъан адам – Шейтандандыр. Шейтан башындан берли гуна япып тура. Алланынъ Огълу исе Шейтаннынъ ишлерини ёкъ этмек ичюн пейда олды.


Ким Огъулны инкяр этсе, онда Баба да ёкъ. Ким Огъулны къабул этсе, онда Баба да бар.


Алланынъ Огълу Иса Месих де «эбет», де «ёкъ» демей эди. Онынъ акъкъында сизге мен, Силуан ве Тимотей бильдиргенимизге коре, Онда тек «эбет» бар.


Еудийлер онъа джевап берип: – Бизде Къанун бар. Къанунымыз боюнджа Онъа ольмек керек, чюнки О, Озюни Алланынъ Огълу япты, – дедилер.


– Эбет, Рабби, – деди Марта. – Дюньягъа келеяткъан Месих, Алланынъ Огълу Сен олгъанынъа инанам.


Бабам Мени азиз этип, дюньягъа ёллады. «Мен Алланынъ Огълу олам», – дегеним ичюн, «Куфюр сёзлер айта», – деп, Мени къабаатлайсызмы?


‌Алланынъ Огълу Иса Месих акъкъында Къуванчлы Хабернинъ башланувы. Ешая пейгъамбер китабында Алланынъ бойле сёзлери язылгъан: Мына, Мен Сенинъ огюнъден хаберджимни ёллайым. О, сенден эвель барып, Сенинъ ёлунъны азырлайджакъ.


Исаны къаравуллагъан юзбашы ве онынъ аскерлери ер титрегенини ве башкъа вакъиаларны корип, пек къоркътылар ве: – Акъикъатен О – Алланынъ Огълу экен! – дедилер.


О, Аллагъа ишанды. Эгер Алла Оны истесе, Оны къуртарсын! О: «Мен Алланынъ Огълу олам», – деген!


– Эй, Сен, Алланынъ Сарайыны йыкъкъан ве учь кунь ичинде къургъан адам! Озюнъни къуртарса! Эгер Сен Алланынъ Огълу олсанъ, хачтан тюшсе!


Иса индемеди. Баш руханий Онъа: – Тири Алланынъ огюнде Сени емин эттирем, бизлерге айт, Месих, Алланынъ Огълу – Сенсинъми? – деди.


Пётр бу сёзлерни даа айткъанда, апансыздан бир нур сачкъан булут пейда олып, оларны кольгесинен къапатты. Шу булут ичинден бир сес чыкъты: – Бу Меним севимли Огълумдыр, Мен Ондан разым! Оны динъленъиз!


Озь артындан алып баргъан ве Месихнинъ огретювинден узакълашкъан эр бир адамда Алла ёкъ. Бу огретювге коре яшагъан адамда исе эм Баба, эм Огъул бардыр.


О, анасыз, бабасыз, сойларнынъ джедвелисиз. Омрюнинъ не башланувы, не сонъу бар. О, Алланынъ Огълу киби, эбедий руханийликте булуна.


Мукъаддес Рух беден корюнишинде, гогерджин сымасында Онынъ устюне энди. Коктен: – Сен Меним севимли Огълумсынъ, Мен Сенден разым, – деген сес эшитильди.


Мелек онъа: – Санъа Мукъаддес Рух энеджек, сени Юдже Алланынъ къудрети къаплайджакъ. Шунынъ ичюн сенден догъаджакъ Бала азиз оладжакъ, Оны «Алланынъ Огълу» деп адландыраджакълар.


Коклерден: – Сен Меним севимли Огълумсынъ, Сенден пек мемнюним, – деген бир сес эшитильди.


Симон Пётр джевап берип: – Сен – Месихсинъ, Тири Алланынъ Огълусынъ! – деди.


Бабам Манъа эр шейни берди. Бабадан башкъа кимсе Огълуны бильмей. Огълундан башкъа эм де Огълу ачмагъа истеген адамдан гъайры кимсе Бабаны бильмей.


– Эй, Алланынъ Огълу, бизде не ишинъ бар? Бу ерге бизни, вакъты кельмезден эвель, чекиштирмеге кельдинъми? – деп къычырды олар.


бойле деди: – Эгер Сен Алланынъ Огълу олсанъ, Озюнъни ашагъа ташлачы. Алланынъ Китабында язылгъан ки, О, Сенинъ акъкъынъда Озь мелеклерине эмир этер, ве олар Сени къолларында котерип кетерлер, аякъларынъ ташкъа сюрюнмез.


Коклерден: – Бу – Меним севимли Огълумдыр! Мен Ондан разым! – деген сес эшитильди.


Тома Исагъа: – Меним Раббим ве меним Аллам! – деп джевап берди.


Мен ве Бабам – бирмиз.


Биз инандыкъ ве бильдик ки, Сен – Алланынъ Азизи оласынъ.


Ич кимсе ич бир вакъыт Алланы корьмеген; тек Бабасына энъ якъын, бирден-бир Алла, О, Озю Оны танытты.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite