7 Агъа-къардашларым, Раббининъ къайтаджагъына къадар сабыр этинъиз. Бакъынъыз, топракъны ишлеген адам топракънынъ къыйметли берекетини беклей, кузь ве баарь ягъмурлары ягъаджагъына ишанып сабыр эте.
Эй, Сион халкъы, Алланъыз РАББИде къуван ве шенъленинъиз! О, ягъмурны сизге тамам кереги къадар береджек, ве, эвельки киби, кузьде ве баарьде ягъмурны ягъдыраджакъ.
Яхшылыкъ япкъанда, рухтан тюшмейик. Эгер болдурып токътамасакъ, озь вакътында берекет орып алырмыз.
о вакъыт О, дегенини: «Мен топрагъынъызгъа вакъты-вакътына кузь ве баарь ягъмурларыны ёлларым ве сиз ашлыкъны джыярсынъыз, яш шарапны ве зейтюн ягъыны япарсынъыз.
Онынъ шуретли къудретинен къуветлешип, эр шейге сабырлы ве чыдамлы олунъыз; къуванчнен
Ибраим чокъ сабыр этип, Алла берген сёзнинъ беджерильгенини корьди.
Яхшы ишлер эр вакъыт япып, шурет, урьмет ве эбедий яшайышны къыдыргъан адамларгъа эбедий омюрни береджек.
Биз Рухнынъ ярдымынен ве иманнен акъланаджагъымызны умют этип беклеймиз.
«РАББИ, бизим Алламыз озь вакътында, эм баарьде, эм кузьде бизге ягъмурларны бере, оракъ вакъты ичюн афталарны сайлай. Айдынъыз, Ондан къоркъайыкъ!» – деп тюшюнмедилер.
Раббимиз Иса къайткъан куню Онынъ огюнде олгъанымызда, сиз олмайып, бизим умютимиз, къуванчымыз ве биз макътайджакъ таджымыз ким оладжакъ?
Бойледже, сизлер де азыр олунъыз. Инсан Огълу сиз беклемеген саатте къайтып келеджек.
Айдынъыз, РАББИни таныйыкъ, Оны бильмеге тырышайыкъ. Ярыкъ танъда пейда олгъаны киби, О да пейда оладжакъ. Ягъмур кельгени киби, О бизге келир. Баарьнинъ сонъунда ягъмур киби, О, топракъны суварыр».
Сонъ О, юреклеринъизни къавийлештиреджек, ве сиз Алла Бабамызнынъ огюнде, Раббимиз Иса Озюнинъ бутюн азизлеринен берабер кельгенде, къабаатсыз ве азиз оладжакъсынъыз. Амин.
Инсан Огълунынъ къайтып келиши шаркътан гъарпкъадже кокте яшнагъан йылдырым киби оладжакъ.
Языда язылгъаны бизни огретмек ичюн язылгъан. Шунынъ ичюн сабыр этип ве Мукъаддес Язылардан юрекленип, биз ишанч тапмакъ мумкюнмиз.
РАББИден баарьки ягъмурны соранъыз. РАББИ кучьлю ельни ве сагъанакъны ёллайджакъ ве эр кеске тарласына осюмликлерни береджек.
Олар: «О, айткъан “Озь къайтувына” не олды? Мына, баба-деделеримиз энди козь юмдылар, лякин эр шей дюнья яратылгъан куньден башлап, ойле де тура», – дейджеклер.
сизинъ иманнен ишлеринъизни, севгинен арекетлеринъизни ве Раббимиз Иса Месихке умютнен олгъан сабырынъызны Алланынъ ве Бабамызнынъ огюнде эр заман акъылда тутамыз.
шунынъ ичюн сизде Алланынъ эр бир бахшышы бар ве сиз Раббимиз Иса Месихнинъ пейда оладжагъыны беклейсинъиз.
О вакъытта булут устюнде, къудрет ве буюк шан-шурет иле келеяткъан Инсан Огълуны кореджеклер.
Сизге айтам: О, оларны тез къорчалайджакъ. Амма Инсан Огълу кельгенинде, ер юзюнде иман тапар экенми?
Яхшы топракъта олгъанлар исе – сёзни эшитип, оны яхшы ве темиз юрегинде сакълагъан, чыдамлы олып, берекет берген адамлардыр.
Инсан Огълу Озь Бабасы Шуретининъ нурунда, Онынъ мелеклеринен берабер келеджек ве эр кимни япкъанына коре мукяфатлайджакъ.
Сизге догърусыны айтам: бу ерде тургъанлардан базылары даа олюм не олгъаныны бильмейип, Инсан Огълунынъ Озь Падишалыгъынен берабер кельгенини кореджеклер.
Иса онъа: – Эгер Мен кене кельгенимдже, онынъ яшагъаныны истесем, сенинъ ишинъ не? Сен Меним артымдан юре бер, – деди.
Бойледже, иманлылар арасында, бу шегирт ольмейджек, деген лаф даркъалды. Амма Иса онынъ ольмейджегини айтмады. О, тек: «Эгер Мен кене кельгенимдже, онынъ яшагъаныны истесем, сенинъ ишинъ не?» – деди.
Агъа-къардашларым, бири-биринъизни яманламанъыз! Озь агъа-къардашыны яманлагъан я да оны суд эткен адам Алланынъ Къануныны яманлай ве Къанунны суд эте. Эгер сен Къанунны суд этсенъ, сен Къанунны беджермекнинъ ерине суд этиджи оласынъ.
Алтын ве кумюшлеринъизни тот баскъан. Бу тот сизге къаршы шаатлыкъ этеджек ве беденинъизни, атеш киби, ютаджакъ. Сизлер сонъки куньлерде байлыкъ топладынъыз.
Агъа-къардашларым, Раббининъ Адындан лаф эткен пейгъамберлернинъ азабы ве сабыры сизлерге мисаль олсун.