Якъуп 2:21 - Мукъаддес Китап

²¹ Дедемиз Ибраим къурбан ерине Исхакъ огълуны багълап кетиргенде, озь хайырлы ишлеринен акъланды!

Якъуп 2:21 Referans Kwoze

Юхан 8:39

Олар Исагъа джевап берип: – Бизим бабамыз – Ибраимдир, – дедилер. – Эгер сиз Ибраимнинъ балалары олса эдинъиз, Ибраимнинъ япкъан ишлерини япар эдинъиз, – деди Иса оларгъа.

Римлилерге 4:16

Шунынъ ичюн иман керек. Сонъра Алла эйилигини косьтерип, эпимизнинъ бабамыз Ибраимнинъ бутюн эвлятлары: тек Къанунны туткъанлар дегиль, Ибраим дайын иман эткенлер де, – мытлакъа Алланынъ вадеси беджериледжегини корерлер.

Матта 12:37

Сёзлеринъиз иле сизни акълайджакълар я да къабаатлайджакълар.

Якъуп 2:24

Анълашыла ки, адам тек иманынен дегиль, озь хайырлы ишлеринен акълана.

Якъуп 2:18

Амма бириси: «Сенде иман бар, менде исе хайырлы ишлер бар», – демек мумкюн. Манъа хайырлы ишлерсиз иманынъны косьтер, мен исе санъа озь иманымны ишлерим ярдымынен косьтеририм!

Римлилерге 4:12

Айны вакъытта, Ибраим сюннет олгъанларнынъ да, демек, иманлары Ибраимнинъ сюннет олмагъан вакътындаки иманына тенъ олып, сюннет олгъанларнынъ бабасы олды.

Римлилерге 4:1

Дедемиз Ибраим акъкъында не айтайыкъ? О неге иришти?

Римлилерге 3:20

Онынъ огюнде ич кимсе Къанунны беджергенинен акъланып оламаз. Къанун адамларгъа гунанынъ не олгъаныны тек косьтере.

Фаалиет 7:2

Стефан сёз алып, бойле деди: – Эй, дин къардашлар ве бабалар, мени динъленъиз! Ибраим бабамыз Харан шеэрине кочип, анда ерлешмезден эвель, даа Месопотамияда олгъанда, онъа шерефли Алла корюнди

Юхан 8:53

Я Сен бабамыз Ибраимден буюк оласынъмы? О, ольген, пейгъамберлер де ольгенлер! Сен Озюнъни ким деп саясынъ?

Лука 16:30

Зенгин исе: «Ёкъ, Ибраим баба! Оларнынъ алдына тек ольгенлерден бириси барса, о вакъыт тёвбе этерлер», – деген.

Лука 16:24

О къычырып: «Эй, Ибраим баба! Мерамет эт, манъа Лазарны йибер, о, пармагъынынъ уджуны сувгъа батырып, тилиме сув тамызсын. Мен бу атеште чокъ азап чекем», – деген.

Лука 1:73

атамыз Ибраимге берген антыны хатырлады. О бизге, биз душманларымызнынъ къолундан къуртулып, кимседен къоркъмайып, азиз ве инсафлы олып, омрюмиз боюнджа Онъа ибадет этип олурмыз, деп ант этти.

Матта 3:9

Лякин ичинъизден: «Ибраим бизим бабамыз!» – деп, ич тюшюнменъиз. Мен сизлерге шуны айтам: Алла Ибраимге балаларны мына бу ташлардан япа биле.

Ешая 51:2

Деденъиз Ибраимге, сизни догъгъан Сареге бакъынъыз. Мен Ибраимни чагъыргъанда, о, бир адам эди. Мен оны багъышладым, онъа чокъ эвлятлар бердим.

Зебур 143:2

О – меним севгим ве къалем, юксек сакълангъан ерим, къуртарыджым, къалкъаным, мен Онъа умют багъладым. О, халкъымны манъа бойсундыра.

Нун огълу Ехошуа 24:3

Лякин Мен деденъиз олгъан Ибраимни дерьянынъ башкъа тарафындан алдым ве оны бутюн Ханаан топрагъы бою алып юрдим. Мен онынъ эвлятларыны арттырдым, онъа Исхакъны бердим.

Еудийлерге 11:17

Алла Ибраимни сынавдан кечиргенде, Ибраим иман этип, огълу Исхакъны къурбан оларакъ кетирди. Алла Ибраимге: «Сенинъ эвлятларынъ оларакъ Исхакътан чыкъкъанлар сайыладжакълар», – деп сёз берген олса да, Ибраим бирден-бир огълуны къурбан оларакъ кетирмеге азыр эди.