3 шимди исе Озь вакъты-саатинде О, шу акъкъында хаберини илян этти, Къуртарыджымыз Алла Озю бу хаберни бильдирмеге манъа ишанып буюрды.
Бунынъ эписи Мубарек Алла манъа ишанып берген шуретли Яхшы Хаберге догъру келе.
Павел, Иса Месихнинъ эльчиси (Къуртарыджымыз Алланынъ ве умютимиз Иса Месихнинъ истегинен мен эльчи олдым), –
хырсызлыкъ япмасын, лякин эр алда намуслы ве ишанчлы олсунлар. Бойле арекет этип, олар Къуртарыджымыз Алланынъ огретюви яхшы олгъаныны эр шейде косьтереджеклер.
Шунынънен биз умютимизнинъ бахтлы беджерилювини, улу Алланынъ ве Къуртарыджымыз Иса Месихнинъ шуретнен кельгенини беклейик.
Шунынъ ичюн биз чалышамыз ве курешемиз, ве Тири Аллагъа ишанамыз. О – бутюн адамларнынъ ве биринджиден иманлыларнынъ Къуртарыджысыдыр.
Бу яхшыдыр, ве Къуртарыджымыз Алла бундан разыдыр.
амма, Алла бизни сынагъаны ве Къуванчлы Хаберни бизге ишанып бергени ичюн, биз адамларнынъ разылыгъыны дегиль, аксине, бизим юреклеримизни сынагъан Алланынъ разылыгъыны къазанмакъ ичюн хабер этемиз.
эгер сиз иманынъызда къатты ве темелли олсанъыз ве Къуванчлы Хабердеки умюттен юзь чевирмесенъиз. Бу Къуванчлы Хаберни сиз эшиттинъиз; о, коклер астындаки яратылгъан эр бир шейге бильдирильди. Мен, Павел, онынъ хызметчиси олдым.
Бу Хабер бутюн дюньяда даркъалаята ве берекет кетире, сизинъ аранъызда да, сизлер акъикъатта Алланынъ эйилигини эшиткен ве анълагъан куньден башлап, шуны япаята.
Сонъ келип, тынчлыкъ-аманлыкъ акъкъында Къуванчлы Хаберни узакъ олгъан сизлерге ве якъын олгъанларгъа бильдирди.
Амма вакъты-саати кельгенде, Алла Озь Огълуны, къадындан догъулгъанны ве Къанунгъа бойсунгъанны, ёллады.
Бу ишни озь истегимнен япсам, мукяфат алырым. Амма буны истексиз япсам, демек, мен тек берильген вазифени япам.
Озьара акъыл танышып, айтынъыз, буны къадим замандан ким хабер этти, оладжагъындан эвель ким бильдирди? Мен РАББИм дегильми? Менден гъайры аллалар ёкъ! Мен – адалетли Алла ве Къуртарыджы! Менден башкъасы ёкъ!
ве меним аписханеде отургъаным Месих ичюн олгъаны бутюн сарай къаравулларына ве къалгъан эписи адамларгъа белли олды.
Биз даа кучьсюз олгъанымызда, бельгиленген вакъытта Месих имансызлар ичюн ольди.
Бир адамдан эписи халкъларны яратып, оларгъа бутюн ер юзюнде даркъалып яшамагъа ёл берди, оларнынъ эвельден бельгиленген девирлерини, сынъырларынен яшайджакъ ерлерини тайин этти,
Алла Озь Сёзюни Исраиль огъулларына ёллап, Иса Месихнинъ ярдымынен барышыкъ илян этти. Шу Иса – эписининъ Раббисидир.
Рухум Къуртарыджым олгъан Аллада буюк къуванч тапты.
Иса шегиртлерине: – Бутюн дюньяны айланып чыкъынъ ве яратылгъаннынъ эписине Къуванчлы Хаберни илян этинъ!
Башта эписи халкълар Къуванчлы Хаберни эшитмек кереклер.
Руянынъ ерине келеджек вакъты даа кельмеди. О, сонънынъ келеджегини бильдире ве ялан дегиль. Эгер кечикип кельген дайын олса биле, эписи бир бекле, – о, мытлакъа оладжакъ.
Эки падишанынъ юрегинде хаинлик оладжакъ, бир софра башына отурып, бири-бирине ялан айтаджакълар, лякин истеген ишлерини беджермейджеклер, чюнки сонъу вакъты даа кельмеген.
Сенинъ халкъынъа ве азиз Ерусалим шеэринъе 70 кере еди йыл берильди. Бу вакъыт сонъуна акъсызлыкълар битеджек, гуналар кесиледжек, къабаатлар ичюн одеме этиледжек, эбедий акъикъат тикленеджек, руялар ве пейгъамберликлер беджериледжек ве азизлернинъ Азизи ягънен сюртюледжек.
Падишалыкъларынынъ сонъу келеяткъанда, акъсызлыкъ эр ерде даркъалгъанда, мераметсиз ве алдатмагъа уста бир адам падиша оладжакъ.
Керчектен, Сен – Озюнъни гизлеген бир Алласынъ, Исраильнинъ Алласы, Къуртарыджыдыр.
Мени Алла къуртара! Онъа ишанып, къоркъмайджагъым! РАББИ-Тааля – кучюм, Онъа йырларым! О мени къуртарды!
Булутнынъ устюнде Отургъан орагъыны ерге бакътырды, ве ернинъ берекети чалынды.
Алла шу ниетни, вакъты-саати кельгенде, ерине кетирмеге истеди: эр бир шейни – ердеки ве коктеки бутюнни – Онда, Месихнинъ башлыгъында бирлештирмектир.
– Вакъты-саати кельди! Алланынъ Падишалыгъы якъынлашты! Тёвбе этинъиз, Къуванчлы Хаберге инанынъыз! – дей эди Иса.
Янымда Рабби турды ве манъа кучь берди, ве шу себептен мен Къуванчлы Хаберни бутюнлей бильдирдим, ве оны бутюн халкълар эшитти. Мен арсланнынъ агъзындан къуртулдым.