Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Титке 1:2 - Мукъаддес Китап

2 эбедий омюрни алмагъа умют бере. Ялан айтмагъан Алла дюньянынъ яраткъанындан эвель бу омюрни бермеге ваде этти,

Gade chapit la Kopi




Титке 1:2
46 Referans Kwoze  

Алла адам дегиль, О, ялан сёйлемез. Алла инсан огълу дегиль. О, тюшюнджесини денъиштирмез. Айтып да, япмазмы? Сёз берип де, ерине кетирмезми?


Онынъ бизге берген сёзю будыр – эбедий омюрдир.


Алла бизлерни къуртарды ве азиз даветнен чагъырды. Буны биз ишлеримизнен къазанмадыкъ. Аксине, Алла буны Озь истегинен, къадимий вакъытлардан эвель Иса Месихте бизге берильген Озь эйилигинен япты.


озюнъизни Алланынъ севгисинде сакъланъыз, Раббимиз Иса Месихнинъ мераметини, О, береджек эбедий омюрни бекленъиз.


Алланынъ истегинен Иса Месихнинъ эльчиси Павел (Иса Месихте тапкъан омюр вадесине коре) –


ве энди, Алланынъ эйилигинен акъланып, бизге биз ишангъан эбедий яшайыш берильди.


Шунынънен биз умютимизнинъ бахтлы беджерилювини, улу Алланынъ ве Къуртарыджымыз Иса Месихнинъ шуретнен кельгенини беклейик.


Алланынъ козю огюнде ляйыкъ олмагъа гъайретнен тырыш, утанмайып чалышкъан ишчи ол, акъикъат сёзюни догъру къулланып огрет.


Эгер ишанчлы олмасакъ, О ишанчлы олып къаладжакъ, чюнки О Озюни инкяр этип оламай.


Исраильнинъ Эбедий Олгъан ялан айтмай ве языкъсынмай, чюнки О, адам дегиль, инсан киби языкъ этмей, – деди.


Даа шуны билемиз: Алланынъ Огълу кельди ве, биз Акъикъий Олгъанны таныйыкъ деп, бизге акъыл берди. Биз акъикъий Аллада, Онынъ Огълу Иса Месихте булунамыз. Бу – акъикъий Алла ве эбедий омюрдир.


Хайырлы ишлер япып, оларгъа эр бир иште орьнек ол. Башкъаларны огреткенде, намуслы ве урьметли ол,


Лякин биз, куньдюзнинъкилер олып, айыныкъ олайыкъ, иман ве севгини, кокрек къорчаламасы киби, ве къуртулыш умютини, башлыкъ киби, кийип отурайыкъ.


Гуна япып, тек олюм къазанмакъ мумкюн. Алла берген бахшыш исе – Раббимиз Иса Месихнен берабер эбедий омюрдир.


Шунынъ ичюн, олар эбедий джезагъа, инсафлы адамлар исе эбедий аяткъа бараджакълар.


О вакъытта Падиша онъ тарафындакилерине: – Эй, Меним Бабамдан хайыр алгъанлар, келинъиз! Дюнья яратылгъанындан берли сизлер ичюн мирас олып азырлангъан Падишалыкънынъ саиби олунъыз.


Сен корьген айван бар эди, энди исе ёкъ. О, бираздан сонъ тюпсюзликтен чыкъаджакъ ве озь олюмине кетеджек. Ер юзюнде яшагъанлар, дюнья яратылгъандан берли яшайыш китабына язылмагъан бутюн адамлар айванны корип шашаджакълар, чюнки о бар эди, шимди ёкъ, амма кене келеджек.


Ер юзюнде яшагъанларнынъ эписи, адлары дюнья яратылгъанындан берли къурбан кетирильген Къозунынъ яшайыш китабына язылмагъанлар, айвангъа ибадет этеджек.


Шу себептен, сайлагъан адамлар ичюн эр шейге даянам, олар да Иса Месихте олгъан къуртулышны ве эбедий шуретни алсынлар.


эбедий омюрге иришмек ичюн, озьлерине келеджекте яхшы бир темель оладжакъ хазинени топласынлар.


гуна олюмнен падишалыкъ эткени киби, Алланынъ эйилиги де, Раббимиз Иса Месих аркъалы эбедий омюр берсин деп, инсафлыкъ ярдымынен падишалыкъ этип башлады.


Сен Огълунъа берген адамларнынъ эписине О, эбедий аят берсин деп, Сен Онъа бутюн яшагъанларнынъ устюнде къудрет бердинъ.


Мен оларгъа эбедий аят берем, ве олар ич бир вакъыт гъайып олмайджакълар. Ич кимсе оларны къолумдан тартып аламаз.


– Рабби, – деди Симон Пётр. – Биз кимге барайыкъ? Сенде эбедий аятнынъ сёзлери бар.


Меним беденимни ашагъан ве къанымны ичкен адамда эбедий аят бар. Мен оны сонъки куньде тирильтеджем.


Сиз Мукъаддес Языларны дикъкъатнен огренесиз, оларнынъ ярдымынен эбедий аятны алмагъа тюшюнесиз. Бу Язылар исе Меним акъкъымда шаатлыкъ этелер.


Иман курешинде джан-юректен арекет эт, эбедий омюрни къатты тут. Алла сени шунъа чагъырды, ве сен чокъ шаатларнынъ огюнде иманынъны ачыкътан бильдирдинъ.


Еудийлер Рабби Исаны ве пейгъамберлерни ольдюрдилер, бизни де къувдылар. Олар Алланынъ разылыгъыны къыдырмайлар ве бутюн адамларгъа къаршы чыкъалар,


сабыр теджрибени, ве теджрибе ишанчны ярата.


Онынъ ярдымынен бизге иманымыз ичюн Алланынъ эйилигини алмагъа чареси ачылды. Шимди биз артыкъ онен яшаймыз ве Алланынъ шуретине къошулмакъ ишанчынен макътанамыз.


Яхшы ишлер эр вакъыт япып, шурет, урьмет ве эбедий яшайышны къыдыргъан адамларгъа эбедий омюрни береджек.


Мукъаддес Языларда Алла Озь пейгъамберлери ярдымынен бу Хаберни ёлламагъа сёз берген эди.


Эй, Баба! Сен Манъа берген адамлар Меннен берабер бир ерде оладжакъларыны истейим. Мени дюнья яратылмаздан эвель севгенинъ ичюн, Сен Манъа берген шерефимни олар корьсюнлер.


Алла дюнья халкълары ичюн бу сырнынъ зенгинлиги не къадар шуретли олгъаныны азизлерге бильдирмеге разы олды. Бу сыр бойледир: Месих ичинъиздедир, О, сизинъ келеджек шуретинъизнинъ умютидир.


шимди, бу дюньяда, чекеджек зулумларнен берабер, юз кере зияде эвлер, агъа-къардашлар, тата-къызкъардашлар, аналар, балалар ве тарлаларгъа саип оладжакъ. Эбедий дюньяда исе эбедий аяткъа малик оладжакъ.


‌Иса ёлгъа чыкъаяткъанда, кимдир чапып келип, Онынъ огюнде тиз чёкти ве: – Яхшы Оджам! Эбедий аяткъа насип олмакъ ичюн не япмакъ керек? – деп сорады.


Эгер динълемейип, Менден вазгечсенъиз, сизлерни къылыч ашап битиреджек. Буны айткъан – РАББИдир.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite