Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Сырларнынъ ачылувы 15:3 - Мукъаддес Китап

3 Олар Алланынъ къулу Мусанынъ йырыны ве Къозунынъ йырыны айтып, бойле дей эдилер: – Рабби-Тааля, Къудретли Алла! Сенинъ ишлеринъ буюк ве аджайиптир. Халкъларнынъ Падишасы! Сенинъ япкъанларынъ догъру ве акътыр.

Gade chapit la Kopi




Сырларнынъ ачылувы 15:3
49 Referans Kwoze  

Бу адамнынъ сою ер юзюнде къудретли олур, догъруларнынъ несилини алгъышларлар.


Акъикъатен, инсафлылар Сенинъ Адынъа шукюр этер, догъру олгъанлар Сенинъ огюнъде яшар.


Муса, хызметчи олып, Алланынъ бутюн эвинде ишанчлы эди ве келеджек шейлер акъкъында хабер эте эди.


РАББИ – бизим Суд Этиджимиз, РАББИ – Къанун Бериджимиз, РАББИ – бизим Падишамыз, О – бизим Къуртарыджымыз!


«Путлар манъа неге керек?» – дейджек Эфраим. Мен оны эшитеджегим ве оны бакъаджагъым. Мен гурь кипарис тереги киби оладжагъым, сен берекетинъни Менден кореджексинъ.


Эй, Сион къызы, чокъ къуван! Къуванчтан къычыр, эй, Ерусалим къызы! Мына, сенинъ падишанъ санъа келе! О, къабаатсыз. О, къуртарув бере. О, алчакъгонъюлли, эшек устюнде, эшек баласы устюнде отура!


Алла Озь Къануныны Мусанен берген эди, эйилигини ве акъикъатыны исе Иса Месихнен ачып косьтерди.


Башкъасы акъкъында гизлиден ошек айткъанны мен ёкъ этерим, юксектен бакъкъан ве юреги къабаргъан адамны асыл чыдамам.


Ибрам 99 яшында олгъанда, онъа РАББИ келип: – Мен – Къудретли Алладырым. Козюм огюнде ачыкъ яшап, къусурсыз ол.


О, догъру ве адалетли суд эте. Ер юзюни озь ороспулыгъынен бозгъан буюк ороспуны О, джезалады, Озь къулларынынъ къаны ичюн онъа акъкъыны берди.


Шу адамлар тахтнынъ алдында, дёрт айван ве акъсакъалларнынъ огюнде янъы бир йыр йырлай эдилер. Ер юзюнден сатын алынгъан бу 144 000 адамдан гъайры ич кимсе бу йырны огренип оламай эди.


Сонъ Муса бу йырнынъ эписи сёзлерини, исраиллилернинъ бутюн джемааты эшитсин деп, айтты:


Олар Къозунен дженк этеджеклер, амма Къозу оларны енъеджек, чюнки Къозу – раббилернинъ Раббиси ве падишаларнынъ Падишасыдыр. Онен берабер олгъанлар – чагъырылгъан ве сайлангъан ишанчлы адамлардыр.


ве бойле дедилер: – Рабби-Тааля, Къудретли Алла! Санъа бинъ шукюрлер олсун! Сен эвельден олгъансынъ ве шимди де барсынъ. Сен буюк къудретинъден файдаланып, Падиша олдынъ.


Бу дёрт айваннынъ эр биринде алтышар къанаты бар эди. Олар эм ичтен, эм тыштан бутюнлей козьлернен къаплангъан эди. Гедже куньдюз олар токътамайып шу сёзлерни текрарлай: – Къудретли Рабби-Тааля Мукъаддес, Мукъаддес, Мукъаддестир! О, башта олгъан, шимди бар ве энди келеята!


Къуюгъа якъынлашып, о, аджыныкълы сеснен Даниялны чагъырды. Падиша Даниялгъа: – Даниял, Тири Алланынъ къулу! Сен даима ибадет эткен Алланъ сени арсланлардан къуртарып олдымы? – деди.


Озьара акъыл танышып, айтынъыз, буны къадим замандан ким хабер этти, оладжагъындан эвель ким бильдирди? Мен РАББИм дегильми? Менден гъайры аллалар ёкъ! Мен – адалетли Алла ве Къуртарыджы! Менден башкъасы ёкъ!


О, ер юзюни, кокни ве денъизни, олардаки эр бир шейни де яратты! Эбедиен О, ишанчлы!


Къапуларына шукюр этип киринъиз, азбарларына макътавлар айтып киринъиз! Шуретленъиз Оны, Адыны алгъышланъыз!


Онынъ урбасы ве баджагъында ойле бир ад язылгъан: «Падишаларнынъ Падишасы ве раббилернинъ Раббиси».


Онынъ ичиндеки РАББИ адалетлидир. О, акъсызлыкъ япмаз. Эр саба О, Озь догърулыгъыны косьтере. Яман ишлерни япкъанлар исе утанмаз.


ишанчлыгъынъны – Якъупкъа, севгинъни – Ибраимге косьтереджексинъ, эвель-эзельден бабаларымызгъа берген сёзюнъни беджереджексинъ.


Сайлагъанларынънынъ аманлыгъыны корейим, халкъынънен берабер къуванчнен шенъленейим, Сенинъ мирасынънен макътанып юрейим!


Я Рабби, къомшуларымызнынъ Санъа япкъан акъаретлерини еди кере чокълаштырып, озьлерининъ ичлерине къайтар!


О, акъылымыз етмеген буюк ишлерни япа, аджайип шейлер япкъанларыны саймагъа чаре ёкъ.


Падиша оларнынъ башлыгъы Ехояданы чагъыртты ве ондан: – Не ичюн сен левийлилерге Ерусалимден ве Ехудадан берги топлап кетирмеге буюрмайсынъ? – деп сорады. – РАББИнинъ къулу Муса ве бутюн джемаат бу бергини Шаатлыкъ Чадыры ичюн исраиллилерден топламагъа буюрдылар.


Харун ве онынъ эвлятлары исе, Алланынъ къулу Муса буюргъанына коре, айванларны бутюнлей якъмакъ ичюн, къурбан ери янында ве къокъулы отлар якъыладжакъ ернинъ янында хызмет этти, Энъ Мукъаддес Ерде де эр бир керекли ишни япа ве исраиллилер ичюн одеме эте эди.


Онынъ артындан башкъа бир мелек учып келе ве бойле дей эди: – Ёкъ этильди! Бутюн халкъларгъа озь сынъырсыз ахлякъсызлыгъыны, сархош эткен шарапны киби, ичмеге берген буюк Вавилон шеэри ёкъ этильди!


Бутюн Исраиль Сенинъ Къанунынъны бозды, Сенинъ сесинъни эшитмемек ичюн сыртыны чевирди. Санъа къаршы гуна ишлегенимиз ичюн, Алланынъ къулу Мусанынъ Къанунында язылгъан, антнен берильген къаргъышлар башымызгъа тюшти.


Сен оларгъа Озь азиз раатлыкъ кунюни бильдирдинъ, къулунъ Муса ярдымынен эмирлерни, низамнамелерни ве Къанунны буюрдынъ.


Сонъ РАББИ айткъаны киби, РАББИнинъ къулу Муса Моав еринде ольди.


Мен РАББИнинъ Адыны шуретлейджегим; сиз де Алламызнынъ улулыгъыны танынъыз!


Ялынъыз, РАББИнинъ къулу Муса сизге буюргъан Къанунны ве эмирлерни беджермеге тырышынъыз: Алланъыз олгъан РАББИни севинъиз, Онынъ ёлларындан юрюнъиз, эмирлерини беджеринъиз, РАББИге япышып, Онъа джан-юректен хызмет этинъиз.


Онынъ ишлерини, адамлар тюркюлеринде йырлагъан ишлерини макътамагъа унутма.


Сенинъ шаатлыкъларынъ пек ишанчлыдыр, Эвинъе эбедий мукъаддеслик яраша, я РАББИ!


Яман хаберден къоркъмаз о, РАББИге умют эте, юреги къавий.


Асырларнынъ Падишасына, эбедий яшайджакъкъа, козьнен корюльмегенге, бирден-бир Аллагъа эбедиен шан-шурет олсун! Амин.


– Мен – Альфа ве Омега, Башланув ве Сонъ, – дей Рабби-Тааля. – Мен барым. Эвельде бар эдим, энди де келеятам. Мен – Къудретли Аллам.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite