3 Мен айваннынъ башларындан бирини оледжек алында яралангъаныны корьдим. Амма бу яра тедавийленди. Бутюн дюнья шашып, айваннынъ артындан кетти.
Сен корьген айван бар эди, энди исе ёкъ. О, бираздан сонъ тюпсюзликтен чыкъаджакъ ве озь олюмине кетеджек. Ер юзюнде яшагъанлар, дюнья яратылгъандан берли яшайыш китабына язылмагъан бутюн адамлар айванны корип шашаджакълар, чюнки о бар эди, шимди ёкъ, амма кене келеджек.
биринджи айваннынъ адындан аджайип ишлерни япа ве бойле этип, ер юзюнде яшагъанларны алдата эди. О, адамларгъа буюрды, ве олар биринджи айвангъа ошагъан путны яптылар. (Бу айван къылычтан яраланып, сагъ къалгъан эди.)
Алла оларнынъ юрегине Озь ниетини беджермек истегини къойгъан, шунынъ ичюн олар бир олып, Алланынъ ниетини беджереджек, падишалыкъ япмагъа озь акъкъыны айвангъа береджек ве Алланынъ сёзлерини ерине кетиреджеклер.
Олар эм еди падишадыр: беши энди ёкъ этильди, бири бар, башкъасы даа кельмеди. О, кельгенде, чокъ вакъыт турмайджакъ.
Вавилон падишасынынъ къолларыны исе къавийлештиреджегим, Меним къылычымны онынъ къолуна къояджагъым. Фыравуннынъ къолларыны исе къыраджагъым, ве о, падишанынъ огюнде агъыр инъильдейджек.
Бир фикирде олып, озь къудретини ве падишалыкъ япмагъа акъкъыны айвангъа береджеклер.
О, биринджи айваннынъ бутюн къудретинен онынъ алдында арекет эте эди. Айван бутюн ер юзюни ве анда яшагъанларны оледжек алындаки ярасы тедавийленген биринджи айвангъа ибадет этмеге меджбур эте эди.
Симоннынъ озю де инанып, сувгъа батырылып чыкъты. О, Филип косьтерген бельгилерини ве къудретнен япкъан аджайип шейлерини корьген сайын шашып, Филипнинъ янындан кетмей эди.
О вакъыт Римнинъ императоры Август бутюн эалини джедвельге чекмеге эмир этти.
Къадын Алланынъ халкъы къанындан ве Исанынъ шаатлары къанындан сархош олгъаныны корьдим. Оны корьгенимде, пек шаштым.
Фериселер исе бир-бирине: – Коресизми, энди ич бир шей япып оламайсыз. Онынъ артындан бутюн дюнья кетти! – дей эдилер.
Эвельде олгъан, шимди ёкъ олгъан айван исе – еди падиша киби бири олып, секизинджидир; о, олюмине кете.