5 Ве даа къоштылар: – Козюнъде урьмет къазансакъ, шу топракъны сенинъ къулларынъа мульк оларакъ бер, бизлерни Иорданнынъ башкъа тарафына кечирме.
РАББИ бойле дей: – Къылычтан сагъ къалгъан халкъ сахрада мерамет тапты. Исраильге раатлыкъ бермеге кетем.
Падиша онъа тараф къолундаки алтын таягъыны узатты. Эстер якъынлашты ве таякънынъ уджуна тийди.
Ёав бетинен ерге йыкъылды ве падишагъа хайыр тилеп: – Эй, падиша-эфендим, энди къулунъдан мемнюн олгъанынъны билем, чюнки сен меним сёзлеримни динълеп, онъа коре яптынъ, – деди.
Давут ант этип: – Бабанъ сенинъ манъа олгъан яхшы мунасебетинъ акъкъында яхшы биле, шунынъ ичюн озь-озюне: «Ёнатан къасевет этмесин деп, онынъ бир шейден хабери олмасын», – дей. Лякин РАББИ Адынен сенинъ огюнъде ант этем: меннен олюмнинъ арасында бир адым къалды, – деп айтты.
Рут эгилип, бетинен ерге тийди ве ондан: – Не япып козюнъде мерамет таптым да, сен, мен ябанджы олсам да, манъа яхшы бакъасынъ? – деп сорады.
– Ах, РАББИ-ТААЛЯ! – деди Ехошуа. – Бу халкъны Иорданнынъ бу тарафына неге кечирдинъ? Аморлыларнынъ къолуна берип, гъайып этмек ичюнми? Ах, эгер биз Иорданнынъ башкъа тарафында къалып яшагъан олсакъ!
Сизлер ичюн РАББИ манъа да гъазапланды ве: «Сен де анда кирмезсинъ, – деди.
– Сен манъа, къулунъа, о къадар эйилик яптынъ! Мераметинъ манъа буюктир: Сен меним джанымны къуртардынъ! Лякин байырларгъадже мен чапып етамам, белягъа огърап гъайып олурым.
Исраиль джемаатынынъ огюнде РАББИ бойсундыргъан топракълары – сюрюлер ичюн келишкен топракълар, къулларынъызда исе сюрюлер бар, – дедилер.
Муса Гъад огъулларына ве Рубен огъулларына бойле джевап къайтарды: – Агъа-къардашларынъыз дженк этеджеклер, сизлер исе мында къаладжакъсынъызмы?