13 РАББИнинъ гъазабы Исраильге къаршы къайнады, ве РАББИнинъ козю огюнде яманлыкъ япкъан несиль кесильмегендже, О оларны сахра бою къыркъ йыл долаштырды.
Амма Алла оларнынъ чокъусындан разы олмады, шунынъ ичюн олар сахрада гъайып олдылар.
Сиз исе бу сахрада оледжексинъиз.
Керчектен де, Алланъыз олгъан РАББИ эр бир туткъан ишинъизде сизге бахыт берди. Бу буюк сахра бою юргенинъизде, О, сизге мукъайт ола эди. Къыркъ йыл девамында РАББИ-Таалянъыз сизлернен эди, ве сиз ич бир шейге мухтадж дегиль эдинъиз.
Халкълар арасында Сени шуретлерим, я РАББИ, миллетлер ичинде Санъа йырларым!
Исраиль огъуллары маннаны отурыла-билир топракъкъа кельгенлерине къадар къыркъ йыл девамында ашадылар. Олар маннаны Ханаан топрагъы сынъырына кельгенлерине къадар ашадылар.
РАББИнинъ гъазабы Исраильге къаршы алевленди. О, исраиллилерни ёлбасар айдутларнынъ къолларына берди, ве олар исраиллилерни таладылар. РАББИ исраиллилерни чевре-четлеринде олгъан душманларгъа сатты, ве олар душманларнынъ къаршысында турып оламадылар.
Энди РАББИ Исраильге зияде гъазапланды ве: – Бу халкъ, оларнынъ бабаларына берген васиетимден вазгечип, Меним сёзлеримни динълемегени ичюн,
Халкълар арасында бильдиринъиз: «РАББИ – Падишадыр!» Шунынъ ичюн дюнья къатты тура, о, къыбырдамаз асла. Халкъларны О, адалетнен укюм этеджек!
Мен оларнынъ огюнде аморлыларны ёкъ эттим. Олар кедр тереги къадар бойлу, эмен къадар кучьлю олсалар да, Мен тёпесинден махсулыны, тюбюнден тамырларыны къуруттым.
Мен сизни Мысыр мемлекетинден чыкъардым, къыркъ йыл сахрада юрсеттим, аморлыларнынъ топрагъыны сизге бердим.