8 Эгер Алла оларны къаргъамаса, мен оларны насыл къаргъайым? Эгер РАББИ оларгъа яманлыкъ тилемесе, мен насыл этип тилейим?
Якъупкъа къаршы къаргъыш ёкътыр, Исраильге къаршы ырымджылыкъ ёкътыр. Бир заманда Якъуп ве Исраиль акъкъында: «Алла нелер япты!» – дениледжек.
Яланджы пейгъамберлернинъ бельгилерини бош шейлерге чевирем, фалджыларны акъылсыз этем, акъыллы адамларны арткъа къувам, бильгилерини ахмакълыкъкъа чевирем.
Мен яхшылыкъ тилемеге башладым, чюнки О, яхшылыкъ тиледи. Буны денъиштирип оламам.
– Оларнен кетме, халкъны къаргъама. Олар – мубарек халкътыр, – деди Алла Беламгъа.
Ялварам, кель де, менден кучьлю олгъан бу халкъны къаргъа. Бельки о заман оларны енъмеге ве топрагъымдан къуваламагъа кучюм етер. Билем ки, сен яхшылыкъ тилеген адамгъа яхшылыкъ япыладжакъ, сен къаргъагъан адам исе къаргъыш тюбюнде оладжакъ, – деди.
Белам бойле кинаели икяени айтып берди: – Моав падишасы Балакъ мени Арам топрагъындан, шаркъ дагъларындан алып кетирди. «Кель, меним ичюн Якъупны къаргъа! Кель, Исраильге яманлыкъ тиле», – деди.
Къуш учар, къарылгъач кетер, акъсыз къаргъыш да тиймейип кечер.