11 «Мысырдан бир халкъ чыкъты ве ер юзюни къаплады. Ялварам, кель де, оларны къаргъа. Бельки о заман оларны енъмеге ве топрагъымдан къуваламагъа кучюм етер», – деди Белам Аллагъа.
– Моав падишасы, Циппорнынъ огълу Балакъ оларны манъа бойле сёзлернен айтып берди:
– Оларнен кетме, халкъны къаргъама. Олар – мубарек халкътыр, – деди Алла Беламгъа.
Санъа халкълар хызмет этсинлер, миллетлер бель буксюнлер. Агъаларынъа акимдарлыкъ эт, ананънынъ огъуллары санъа бель буксюнлер. Сени къаргъагъан адамлар къаргъышлы олсун, сени багъышлагъан адамлар багъышлангъан олсунлар!
Белам бойле кинаели икяени айтып берди: – Моав падишасы Балакъ мени Арам топрагъындан, шаркъ дагъларындан алып кетирди. «Кель, меним ичюн Якъупны къаргъа! Кель, Исраильге яманлыкъ тиле», – деди.
Балакъ Беламгъа: – Манъа япкъанынъ недир? Мен сени душманларымны къаргъамакъ ичюн кетирдим, сен исе оларгъа яхшылыкъ тилейсинъ! – деди.
Балакъ Беламгъа пек ачувланды ве ачувындан элини элине урды. – Мен сени душманларымны къаргъамакъ ичюн чагъырдым, сен исе энди учюнджи кере оларгъа яхшылыкъ тилейсинъ, – деди Балакъ Беламгъа.
Лякин Мен Беламны динълемеге истемедим, ве о сизлерге яхшылыкъ тиледи. Мен сизни онынъ къолларындан къуртардым.
– Сен манъа не таякъ котерип чыкътынъ: мен санъа копекми ёкъса? – деди фелестинли ве, озь аллаларыны чагъырып, Давутны къаргъады.