3 Халкъ Мусагъа къаршы шикяетленип: – Ах, агъа-къардашларымыз РАББИнинъ огюнде ольгенде, биз де ольгейдик!
Халкъ Мусанен къавгъа этип: – Бизге ичмеге сув беринъиз, – деди. Муса оларгъа: – Не ичюн сиз меннен къавгъа этесинъиз? Не ичюн РАББИни сынайсынъыз? – деди.
Къорахнен берабер ольгенлерден гъайры, ёкъ этилювден 14 700 адам ольди.
Сонъ халкъ Аллагъа къаршы сес котерип, шикяет эткен халкъкъа чевирильди. РАББИ буны эшиткенинен, пек ачувланды, ве оларда РАББИнинъ атеши туташып, ордунынъ кенарларыны якъып ёкъ этти.
Къылычнен ольдюрильгенлер ачлыкътан ольгенлерден бахтлыдыр; тарла берекети олмагъанындан чекишип, ирип кетелер.
– Не ичюн РАББИ бизни бу топракъкъа алып кете? Бизге къылычтан ольмек ичюнми? Апайларымыз ве балаларымыз гъанимет оларакъ душман къолуна тюшеджеклер! Мысыргъа къайтмагъа бизлер ичюн яхшы дегильми?
РАББИ озенлерни сахрагъа айландырыр, чокъракъларны исе – къуру топракъкъа.