Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Сайылар 14:9 - Мукъаддес Китап

9 Ялынъыз РАББИге къаршы чыкъманъыз ве шу топракънынъ халкъындан къоркъманъыз. Олар биз ичюн аш оладжакъ. Оларны къорчалайджакъ кимсе ёкъ. Бизнен исе РАББИ. Олардан къоркъманъыз! – дедилер.

Gade chapit la Kopi




Сайылар 14:9
50 Referans Kwoze  

олардан къоркъма, мытлакъа РАББИ-Тааля фыравунгъа ве бутюн Мысыргъа нелер япкъаныны акъылынъда тут.


Энди бунъа не айтайыкъ? Бизим тарафымызда Алла олса, бизге къаршы ким чыкъар экен?


Къуветли ве джесаретли олунъыз, олардан къоркъманъыз ве чекинменъиз, чюнки сизнен Алланъ олгъан РАББИ кетеята. О, сизни къалдырмайджакъ ве ташламайджакъ.


Онен берабер – адамларнынъ къудрети, бизнен берабер исе – Алламыз РАББИдир. О бизге ярдым этеджек ве бизнен бирликте дженк этеджек. Халкъ Ехуданынъ падишасы Хизкиянынъ сёзлерини эшитти ве юрекленди.


Сизлер бу кере дженклешмейджексинъиз. Келинъиз ве еринъизде турып, РАББИ сизге ёллайджакъ къуртулышкъа бакъынъыз. Эй, Ехуда ве Ерусалим! Къоркъманъыз ве къалтыраманъыз. Ярын оларгъа къаршы чыкъынъыз. РАББИ сизнен!»


Огюнъден кетеяткъан РАББИ сеннен оладжакъ. О сени къалдырмайджакъ ве ташламайджакъ. Къоркъма ве дешет тюбюне къалма.


Алла оларны Мысырдан чыкъарды, О олар ичюн кийик бугъанынъ бойнузлары кибидир. О, душман олгъан халкъларны ашап битире, кемиклерини парчалай, окъларынен оларны теше.


Бутюн омрюнъиз девамында сизге къаршы кимсе турып оламайджакъ. Мен Мусанен олгъаным дайын, сеннен оладжагъым. Сенден айырылмам ве сени ташламам.


О ерде укюм этмек ичюн тахтлар къоюлды, Давут падиша союнынъ тахтлары.


Аллагъа сайгъысызлыкъ косьтерген адамны онынъ кореджек козю олмаз, амма РАББИден къоркъкъанларны о, урьмет этер, озь зарарына олса да, берильген сёзюни беджерир.


Сахрада Алланъ олгъан РАББИни не къадар чокъ ачувландыргъанынъны унутма, шуны акъылынъда тут. Мысыр топрагъындан чыкъкъан куньден башлап бу ерге кельгендже сиз РАББИге къаршы чыкъа эдинъиз.


Лякин сиз кетмеге истемединъиз, Алланъыз олгъан РАББИнинъ эмирине къаршы исьян котердинъиз.


Биз Рабби-Таалямызгъа къаршы чыкъкъан олсакъ да, О, мерамет этсин ве бизни багъышласын!


Окъларымны къангъа бояларым, къылычым беденлерни ашар, ольдюрильген ве эсирге тюшкенлернинъ къаныны ичер, душман башлыкъларынынъ башларына тояр».


Олардан къоркъма. РАББИ-Таалянъ, буюк ве къоркъунчлы Алла сеннендир.


Бакъынъыз, РАББИ-Таалянъыз бу топракъны огюнъизге къойды. Энди, баба-деделеринъизнинъ Алласы олгъан РАББИ сизге айткъаны киби, онынъ саиплери олунъыз. Къоркъманъыз ве рухтан тюшменъиз!» – дедим.


Тек Месихнинъ Къуванчлы Хаберине ляйыкъ олып яшанъыз. Я мен келип корьсем я да кельмесем де, бир рухта олгъанынъызны, бир джанда Къуванчлы Хабернинъ иманы ичюн бирликте курешкенинъизни эшитейим.


«Бакъынъыз, къыз юклю олып, огъул догъаджакъ, Адыны Иммануэл къояджакълар». Иммануэл – «Алла бизнен» демектир.


Къачакълар такъаттан кесилип, Хешбон диварларынынъ талдасында токътадылар. Амма Хешбондан атеш янды, Сихоннынъ ортасындан алев чыкъты, Моавнынъ четини, инат адамларнынъ башларыны якъты.


Амма олар инат олып, Онынъ Мукъаддес Рухуны ынджыттылар, ве О, оларнынъ душманы олды, оларгъа къаршы дженк этти.


– Къоркъма, Якъуп-къурт, Исраиль акъайлары! Санъа Мен ярдым этеджегим, – дей РАББИ, сени сатын алгъан Исраильнинъ Азизи.


Къоркъма! Мен янынъдадырым! Дешетке къалма! Мен Алланъдырым! Мен сени къавийлештиририм, санъа ярдым этерим, онъ къолумнен санъа адалет берерим.


Эр бири ельге къаршы бир къорув киби, борандан сакъланув ери, сувсуз топракъта бир чокъракъ, къуругъан топракътаки юксек къаянынъ аткъан талдасы киби оладжакъ.


Эй, коклер, динъленъиз! Эй, ер юзю, къулакъ ас! РАББИ бойле дей: – Мен огъулларымны тербиелеп осьтюрдим, олар исе Манъа къаршы чыкътылар.


Зебур. Раатлыкъ куню ичюн йыр.


Макътав йырларыны айтынъыз Аллагъа, макътав йырланъыз! Макътав йырларыны айтынъыз Падишамызгъа, макътав йырланъыз!


О, Асанынъ огюне чыкъып, шойле деди: – Динъленъиз мени, Аса ве ехудалыларнынъ ве биньяминлилернинъ эписи! Сиз РАББИнен олгъанда, РАББИ де сизлернен ола. Эгер сиз Оны къыдырсанъыз, Оны тапарсынъыз. Эгер сиз Оны къалдырсанъыз, О да сизни къалдыраджакъ.


Бизим башлыгъымыз – Алла. Онынъ руханийлери сизлерге къаршы янъгъырагъан боразанларда телюке сигналы чалалар. Эй, Исраиль огъуллары! РАББИнен, бабаларынъызнынъ Алласынен дженклешменъиз! Сиз ич бир вакъыт енъмезсинъиз!


Юсуф огъуллары Бет-Эль шеэрине къаршы чыкътылар. РАББИ оларнен берабер эди.


Сен бизнен бармасанъ, менден ве исраиллилерден мемнюн олгъанынъны адамлар насыл билирлер? Амма, бизнен барсанъ, мен ве Сенинъ халкъынъ ер юзюндеки халкълардан фаркълы олурмыз.


Сонъ Исраиль Юсуфкъа бойле деди: – Мен о бир дюньягъа кетем, лякин Алла сизнен оладжакъ ве сизни баба-деделеринъизнинъ топрагъына къайтараджакъ.


Биз гуна къазандыкъ, яманлыкъ яптыкъ, ярамазлыкънен арекет эттик, Сени динълемедик, эмирлеринъден ве къарарларынъдан вазгечтик.


О заман мен сизлерге: «Олардан къоркъманъыз, рухтан тюшменъиз!


Мен чевре-четке бакътым, сонъ турдым ве мырзаларгъа, башлыкъларгъа ве башкъа халкъкъа шойле дедим: – Олардан къоркъманъыз. Улу ве къоркъунчлы Раббини акълынъызда тутунъыз. Агъа-къардашларынъыз, огъулларынъыз, къызларынъыз, къадынларынъыз ве эвлеринъиз ичюн дженк этинъиз.


Олар санъа къаршы дженк этеджек, амма сени енъип оламайджакълар. Мен сеннен оладжагъым, сени къуртараджагъым, – деди РАББИ.


Сизлер къоркъкъан Вавилон падишасындан къоркъманъыз. Ондан къоркъманъыз, – дей РАББИ. – Мен сизнен! Сизлерни къорчалайджагъым, онынъ къолундан къуртараджагъым.


Амма Муса халкъкъа: – Къоркъманъыз. Къатты турунъыз. РАББИ бугунь сизни къуртаргъаныны корерсинъиз. Бугунь корьген мысырлыларны бир даа омюрбилля корьмезсинъиз.


Амалеклилер Негев топрагъында яшайлар. Хитлилер, евуслылар ве аморлылар – дагълыкъ ерде, ханаанлылар денъизнинъ янында ве Иорданнынъ ялысында яшайлар.


Муса РАББИнинъ сёзлерини Исраиль огъулларына бильдирди. Халкънынъ эписи башлыкълары, эр къабиле башы ичюн бирер дане таякъ, он эки таякъны кетирдилер. Таякълар арасында Харуннынъ таягъы да эди.


О вакъыт джемаат ичюн сув ёкъ эди, ве олар Мусагъа ве Харунгъа къаршы топландылар.


Бойлеликнен, о куню РАББИ айткъан дагъны манъа бер. О заман сен, анда анакълылар яшагъаны ве оларнынъ шеэрлери буюк ве пекинген олгъанлары акъкъында озюнъ эшиттинъ. Бельки, РАББИ меннен олур, ве РАББИ айткъаны дайын, мен оларны къуваларым.


Алла – бутюн ер юзюнинъ Падишасыдыр; усталыкънен Онъа макътав йырларыны айтынъыз!


РАББИнинъ ишлерини, теренликлерде косьтерген аджайип шейлерини корьдилер.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite