15 Манъа буны япмагъа истесенъ, – эгер козюнъде мерамет къазангъан олсам, – мени ольдюр, башыма тюшкен беляларны корьмейим, – деди.
Шимди, РАББИ, джанымны менден ал. Яшагъанымдан ольгеним яхшы.
Анамнынъ къурсагъындан неге чыкътым? Дерт ве къаарь корьмеге, куньлеримни масхаралыкъ ичинде битирмегеми?
Озю исе бир куньлюк узакълыгъында сахрагъа кетип, анда арча тюбюнде отурды ве озюне олюм сорап: – Етер, я РАББИ! Джанымны ал. Мен баба-деделеримден яхшы дегилим, – деди.
РАББИ санъа къаршы чыкъаргъан къарарыны четке ташлады, душманынъны къувалап йиберди! Исраильнинъ падишасы олгъан РАББИ сеннен, энди сен яманлыкъ бир даа корьмейджексинъ!
Ялварам, оларнынъ бу гуналарыны багъышла. Багъышламасанъ, адымны Сенинъ Китабынъдан силип ташла, – деди.
Сабыр исе бол берекет кетирсин, о вакъыт сизлер ич бир шейден эксик олмайып, эр тарафтан яхшы ве къусурсыз оладжакъсынъыз.
Не ичюн хасталыгъым кечмей, не ичюн ярам яхшы олмайып, шифаны къабул этмей? Алдатыджы бир чокъракъ, ишанчсыз сувлар дайын, манъа оладжакъсынъмы, аджеба?
Мени бирев богъып ташлагъайды, бу хайырсыз беден ичине яшамакътан ольмек хайырлыдыр.